به گزارش خبرگزاری مهر، در ادامه درسگفتارهای پاییز ۱۳۹۴ موسسه مطالعات سیاسی اقتصادی پرسش، درسگفتار رسوب تاريخ در فرهنگ: هنر آلمان بعد از ۱۹۶۰ با تدریس مجید اخگر از سه شنبه ۵ آبان ماه از ساعت ۱۷:۱۵تا ۱۹:۱۵ در این مؤسسه برپا می شود.
طرح درس:
در مورد فرهنگ آلمان تصويري كم و بيش كليشه‌اي وجود دارد: فرهنگي عميق، غامض، تيره و تار، و پيچيده، كه با فيلسوفان و موسيقي‌دانان بزرگش شناخته مي‌شود، و روح يا رگه‌اي خاص تمامي اجزاء و محصولات آن را به هم پيوند مي‌دهد. اين تصوير كلي در عين اغراق‌هايي كه در خود دارد، عاري از حقيقت نيست. اما اين فرهنگ بزرگ در عين حال با سير تاريخي خاصي پيوند خورده است كه آن را از ديگر كشورهاي اروپايي متمايز مي‌كند: آلمان در طول دويست سال گذشته همواره پاي ثابت فجايع تاريخ اروپا بوده است، و مشخصاً نام آن با دو جنگ جهاني گره خورده است كه از نظر ميزان توحش و كشتار انساني در طول تاريخ بي‌سابقه است. رابطه‌ي ميان اين دو سويه چيست؟ چه چيزي است كه غني‌ترين فرهنگ اروپاي مدرن را با بزرگ‌ترين فجايع انساني دوران مدرن مرتبط مي‌كند؟
ما سعي مي‌كنيم اين پرسش‌ها را به بحث بگذاريم، و براي اين كار هنر پس از جنگ جهاني دوم آلمان را نقطه‌ي تمركز خود قرار مي‌دهيم؛ هنري كه حدوداً از دهه‌ي ۱۹۶۰ به اين سو به بار نشست، و شايد از نظر غنا و تعدد جريان‌ها و چهره‌ها تنها با هنر امريكا در همين دوران قابل مقايسه باشد. ما سعي مي‌كنيم از مجراي بررسي برخي از چهره‌هاي مهم هنر اين دوره، درهم‌تنيدگي تاريخ و فرهنگ آلمان را مورد بررسي قرار دهيم.
رئوس برخي از مباحث چهار جلسه به اين ترتيب خواهد بود:
جلسه اول: «رها شدن از بار گذشته به چه معناست»: درگيري با گذشته به عنوان مسئله‌اي آلماني/ موجودي با سر بزرگ و تن نحيف: ناسازگاري رشد تاريخي و فرهنگي در آلمان/ «راه ويژه»ي آلمان در ورود به عصر مدرن: تنش و تقابل فرهنگ و سياست در آلمان/ وحدت آلمان و جنگ جهاني اول: فرهنگ آلماني در برابر «تمدن» غربي
جلسه دوم: جنگ جهاني دوم به عنوان ضربه‌ي نهايي به رؤياي عظمت آلمان/ واكنش آلمان: فراموشي گذشته، بازسازي كشور، و محافظه‌كاري فرهنگي و هنري/ دهه‌ي شصت؛ به خاطر آوردن گذشته: جنبش دانشجويي و هنر جديد آلمان/ راه ويژه‌ي آلماني‌ها در ورود به فضاي «هنر جديد»/ يوزف بويس به عنوان چهره‌ي گذار و آشتي‌دهنده‌ي فضاي هنر پس از جنگ با درون‌نگري و جديت آلماني/ هنرمندان آلماني و خيره ماندن در فاجعه
جلسه سوم: فرزندان بويس: يورگ ايمندورف، آنسلم كيفر، و تاريخ آلمان/ ايمندورف و «كافه دويچلند»/ كيفر به مثابه‌ي يك هنرمند تيپيك آلماني/ تاريخ در مقام هبوط: درهم‌تنيدگي زمان تاريخي و زمان اسطوره‌اي در بويس و كيفر
جلسه چهارم: پاپ آرتِ آلماني: زيگمار پولكه، گرهارت ريشتر، و رئاليسم كاپيتاليستي/ تفاوت پاپ‌آرت آمريكايي و پاپ آرت آلماني: به درون كشاندن خرد و ريزهاي تاريخ/ «اطلس» ريشتر و تنش عكاسي و نقاشي/ برند و هيلا بخر و فاصله‌گيري از «عكاسي ذهني»/ مكتب عكاسي دوسلدورف: آندرياس گرسكي، توماس روف، زيمونه نيوِگ، يورگ زاسه
نظر شما