روح الله فتحی، عضو هیات علمی گروه جنین شناسی پژوهشکده علوم تولید مثل پژوهشگاه رویان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: ما فرایندی به نام حفظ توانایی باروری را در این گروه پیگیری می کنیم. برای دستیابی به این هدف روش های متفاوتی وجود دارد.
فتحی با بیان اینکه در برخی بیماران، فعالیت فیزیولوژیک تولید گامت (اسپرم و تخمک) مختل می شود، گفت: به عنوان مثال وقتی بیماری دچار سرطان می شود و پیگیر درمان بیماری است باعث می شود گامت ها در بافت تخمدان یا بیضه وی آسیب ببینند که در نهایت فرد نابارور می شود.
به گفته وی، همچنین نقص زودرس تخمدان و یائسگی زودرس باعث می شود که تخمدانها نتوانند فعالیت فیزیولوژی خود را انجام دهد و فرایند تولید تخمک بالغ مختل می شود و فرد دچار ناباروری زودرس می شود.
وی افزود: کاری که ما انجام می دهیم خارج کردن بافت تخمدان از بدن فرد و نگهداری از آنها در بانک تخمدان است.
فتحی عنوان کرد: اگر ما فرایند فیزیولوژی تولید تخمک بالغ را که در بدن، به صورت طبیعی اتفاق می افتد را در محیط آزمایشگاهی بازسازی کنیم نیاز به داربست هایی داریم چراکه داربست ها نقش مهمی در تمایز سلول های بدن ایفا می کنند.
وی ادامه داد: از این رو برای باروری یک فرد، جهت تولید تخمک بالغ از داربست هایی استفاده می کنیم که هرچه بیشتر با وضعیت طبیعی داربست بافت تخمدان همخوانی داشته و به سیستم تولید مثلی نزدیک شده باشد.
وی با بیان اینکه کشت تخمدان انسانی خیلی دشوار است، اظهار داشت: در این طرح از داربست های طبیعی استفاده کرده ایم و ساختار سه بعدی را به وجود آوردیم و در نهایت تخمک های نابالغ را درون این داربست ها قرار دادیم.
وی با بیان اینکه در کشور های دیگر هنوز در حوزه انسانی وارد نشده اند، تاکید داشت: امیدوار هستیم تا پایان امسال در مدل حیوانی ایجاد تخمدان مصنوعی را گزارش کنیم و سپس در بحث انسانی وارد شویم.
به گفته وی، اگر در مدل انسانی به نتیجه برسیم قدم بزرگی برای تولید تخمک بالغ در خانم های نابارور در آزمایشگاه برداشته ایم.
نظر شما