محمد يعقوبي، نويسنده و كارگردان تئاتر، در گفت وگو با خبرنگار تئاتر"مهر"، ضمن بيان اين مطلب درباره ضرورت ها و نيازهاي جامعه تئاتري به I T I، گفت : با توجه به اينكه I T I  سمينارها و كارگاه هاي جهاني دائمي دارد و هر كدام از اعضاي آن مي توانند به راحتي در اين تشكيلات شركت كنند، براي همين تاثير فوق العاده  و عميقي بر تئاتر ايران دارد.

وي افزود : اين سمينارها زمان مشخص و تعيين شده اي دارند، براي همين شركت در اين نشست ها باعث تبادل اطلاعات و آشنايي با تئاتر آن كشور مي كند و اين حركت و هر حركت ديگري كه باعث شكل گيري و سامان دادن تئاتر ما شود، نتايج مفيد و مهمي دارد. چرا كه اين تبادل اطلاعات از شكل اتفاقي خود در مي آيد و سامان مي گيرد.

 وي در ادامه گفت : بايد اين نهاد به صورت غيردولتي شكل بگيرد و اجرا شود. اما متاسفانه تا قبل از مديريت جديد اداره كل هنرهاي نمايشي كشور، اين نهاد در دست غير تئاتري ها بود و آن نگاه ويژه و مدوني كه بايد به تئاتر مي شد، صورت نمي گرفت. همين امر باعث مي شد تا نگاه كمي و كيفي به تئاتر نشود و تئاتر با همان نگاه سليقه اي هميشگي اداره شود.

وي افزود : هيچ تضميني وجود ندارد كه بعد از اين هم رئيس مركز هنرهاي نمايشي يك تئاتري باشد. به همين دليل ، وجود تشكيلاتي مثل ITI باعث مي شود يك نهاد غيردولتي همگام و همراه تئاتر كشور باشد و هميشه بتواند در اين باره به نحو درستي اطلاع رساني كند. حمايت ITI  از تئاتر، باعث مي شود هميشه اين تضمين وجود داشته باشد كه تئاتر مي تواند توسط غيرتئاتري ها اداره شود.

محمد يعقوبي گفت : درست است كه ما همچنان مي گوييم جشنواره بين المللي تئاتر. ولي واقعيت اين است كه ما يك جزيره منفك هستيم در دنياي تئاتر. هنوز ارتباط ما با تئاتر دنيا تعريف نشده و اين عدم برنامه ريزي باعث مي شود تا آن اتفاقي كه بايد در تئاتر بين المللي ما بيفتد، نيفتد. بديهي است كه ITI در اين زمينه مي تواند كمك شايان و قابل توجهي به تئاتر ما كند.

 وي در ادامه افزود: اعضاي هئيت مديره در يك انتخابات كاملا دموكراتيك تعيين مي شوند و اين اعضا هر كسي باشد، چه خوب يا بد، نشان لياقت و توانايي اهالي تئاتر ما را مي رساند. ضمن اينكه من، ديگر، به اين نتيجه رسيده ام كه يك شخص نمي تواند تغيير و تحولي در تئاتر ما به وجود آورد و اين تغيير با گذشت زمان و حمايتهاي ويژه صورت مي گيرد. خانواده تئاتر آنقدر كوچك هست كه همه بتوانند يكديگر را بشناسند. در نتيجه هر تصميمي كه بگيرند به خودشان باز مي گردد.

كارگردان نمايش "تنها راه ممكن" گفت : بايد ببينيم كه ITI ايران چقدر فعال خواهد بود و ما را چگونه و چطور با تئاتر جهان آشنا مي كند. ولي در همين ابتدا كه از حالت دولتي در مي آيد، خودش اتفاق خيلي مهمي است. بعد هم چون يك روند دموكراتيكي را طي كرده، وجه بيروني خيلي خوبي دارد. چون وقتي همه متوجه اين قضيه بشوند كه تئاتري ها اعضاي خود را توسط انتخابات و در نهايت دموكراسي انتخاب مي كنند، هم براي جامعه تئاتري و هم براي مسئولين، امتياز به حساب مي آيد.

وي در ادامه افزود :  در ITI  مجله دوسالانه اي وجود دارد كه به معرفي و شناسايي تئاتر جهان مي پردازد. در آنجا صفحه اي با نام  تئاتر ايران است كه تا به امروز همينجوري و بدون برنامه مدون، مقاله چاپ مي كرد. ولي از اين به بعد، ITI ساده ترين كاري كه مي تواند بكند، اين است كه گزارشها و خبرهاي روزانه تئاتر ايران را در آن درج كند تا هر كسي كه مي خواهد از تئاتر ايران اطلاعي داشته باشد، مطالب آن را مطالعه كند.

وي گفت : در گذشته و تا قبل از ITI ، همه ارتباط تئاتر ايران معطوف شده بود به جشنواره تئاتر فجر و اين راه خيلي دوري بود براي خارجي هايي كه مي خواستند تا از تئاتر ايران اطلاعاتي كسب كنند. در حالي كه اين اتفاق بايد در طول سال بيفتد و تمام اطلاعات مربوط به تئاتر ايران در آن درج شود تا مثلا بدانند در ايران نمايش هايي از آرتور ميلر، ايبسن يا چخوف هم اجرا مي شود تا شايد بخواهند همزمان با اجراي آن تئاتر، به ايران بيايند و نمايش را ببيند.

وي در پايان متذكر شد: ITI  در واقع، نماد ارتباط  تئاتر ايران و جهان است. يك جور شان و سمبل است. براي همين، وقتي يكي از آن طرف مي آيد و در اينجا نشست مي گذارد، باعث آشنايي دانشجويان با او مي شود و شناخت جامع تري از تئاتر دنيا را به آنها مي دهد.