به گزارش خبرنگار" مهر" در پايان اين مسابقات براي اوزان 60 و 81 كيلوگرم نفرات جديدي انتخاب شدند تا در رقابت هاي قهرماني آسيا در قالب تيم ملي ايران به ميدان بروند. اما اين رقابت انتخابي با نكاتي همراه بود كه ذكر آن خالي از لطف نيست.
مسابقات انتخابي را 4 نفر از بهترين داوران ايران كه يكي از آنها تنها داور A جهاني و رييس كميته داوران بود ، قضاوت كردند. اين قضاوت با اشكالات فراواني روبرو بود ، نبود تابلو ثبت امتيازات و زمان سنجش لازم بزرگترين ايرادات وارد بر اين نوع قضاوت بود. اما خود داوران نيز قضاوت ضعيفي داشتند كه موجب شد اعتراضات متعددي را از سوي مبارزين شاهد باشيم كه برخي آنها علني و برخي ضمني بود. براي نمونه اعلام امتياز وازاري بعد از قطع مبارزه براي داوري كه سالهاست مشغول قضاوت است ، ايراد بزرگي محسوب مي شود.
از داوري كه بگذريم به وزن كشي اين مسابقات نيز بايد اشاره اي داشته باشيم گفته مي شود به تمام مدعيان 3 كيلو ارفاق وزن داده شد ولي شنيده هاي ما حاكي از آن است كه يكي از مدعيان 60- كيلوگرم با وزني معادل 66 كيلوگرم در رقابت انتخابي شركت كرد. اگر قرار است مسابقه انتخابي در شرايط يكسان برگزار شود به چه دليل و روي كدام منطق يك نفر با 3 كيلو وزن بيشتر از ديگر نفرات مسابقه مي دهد ؟ آيا به اين فكر نكرديم كه در صورت انتخاب شدن آن شخص با 6 كيلو وزن كم كردن چگونه مي تواند با حريفان مبارزه كند؟
ذكر نكات بالا تنها براي يادآوري به مسوولان تيم ملي است ، چرا كه اگر تابلو ثبت امتيازات موجود بود ، مشكل مبارزه سرلك و غفار به هيچ عنوان پيش نمي آمد. يك جودوكار در جريان مبارزه بايد بداند چه مقدار از زمان مبارزه گذشته و يا چه امتيازاتي از دست داده و يا گرفته است. اميدواريم مسوولين فدراسيون جودو به اين نكات هرچند كوچك اما مهم بيشتر توجه نمايند.
نظر شما