به گزارش خبرگزاري "مهر"، تحقيقات دكتر دونالد ردلمير از كالج ساني بروك تورنتو نشان مي دهد كه كسب تنديس اسكار تنها در طول عمر هنرپيشگان تاثيرگذار نيست بلكه كارگردان ها را نيز بي نصيب نمي گذارد.
مطالعاتي كه روي اعضاي صنعت فيلمسازي انجام شده نشان مي دهد كه كارگردان هاي اسكاري به مراتب بيشتر از فيلمسازاني كه اسكار دريافت نكرده اند، عمر مي كنند و در اين ميان طول عمر كارگردان هاي اسكاري چهار سال و نيم بيش از هنرپيشگان اسكاري است.
نتايج اين تحقيقات نمايانگر ارتباط مستقيم طول عمر با موقعيت اجتماعي است. برگزيدگان آكادمي معمولاً از اقبال بيشتري در عرصه كاري برخوردارند و اين امر باعث مي شود كه دستمزد بيشتري را دريافت كرده و بيش از سايرين مورد تحسين قرار گيرند.
البته ارتباط مستقيم ميان طول عمر و كسب تنديس اسكار تنها در مورد هنرپيشگان و كارگردان ها صادق است و در مورد فيلمنامه نويسان عكس اين قضيه ثابت شده است. به گونه اي كه فيلمنامه نويسان اسكاري ميانگين سه سال و شش ماه كمتر از نامزدها عمر مي كنند و در اين ميان اين فرضيه وجود دارد كه كسب اسكار الزاماً نمي تواند فعاليت هنري فيلمنامه نويسان را تضمين كند.
علاوه بر اين از آنجايي كه فيلمنامه نويسان معمولاً در تيررس نگاه رسانه ها نيستند كمتر از هنرپيشگان و كارگردان ها از رژيم هاي غذايي پيروي مي كنند و زودتر از سايرين دچار بيماري هاي ناشي از چاقي مي شوند.
تحقيقات انجام شده روي هنرپيشگان زن و مرد نشان مي‌دهد بازيگران برنده اسكار متوسط چهار سال بيش از نامزدهايي ناكام، عمر مي‌كنند.
کد خبر 299032
نظر شما