مسلمانان هند به دنبال زندگی صلح آمیز

به گزارش خبرنگار مهر، یادداشت پیش روی از طریق رایزن فرهنگی کشورمان در هند در اختیار خبرگزاری مهر گرفته است در این یادداشت تلاش شده است که شرایط و نگرانی های مردم هند از ظهور و بروز داعش در این کشور نشان داده شود؛

نگرانی اصلی مسلمانان هند بحث معیشت و امنیت است. یک فیلم کوتاه از افرادی که برای فرار از گلوله‌ مهاجمان مسلح در خیابان‌های پاریس می‌دوند، عکسی از کودک مرده در ساحل،‌ یک پناهنده که با وجود مشکلات فراوان پیش از رسیدن به اروپا از پای درآمد و ... همه نشان دهنده‌ این است که ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که مملو از خشونت است. حملات وحشیانه در ترکیه، بیروت، نیجریه و پاریس تنها حمله به یک منطقه جغرافیایی یا یک دولت نیست، بلکه حمله به کل بشریت است. جهان نیازمند این است که کشورها در خصوص مقابله با این خشونت به اتفاق نظر برسد و آن را به شدت سرکوب کند. هیچ توجیه قانع کننده‌ای برای این شهوت خون و خون ریزی وجود ندارد. دردناکتر این که سازمان‌های تروریستی همانند داعش (ISIS) و القاعده، تحت لوای اسلام و برخلاف آموزه‌های قرآن و پیامبر دست به این اعمال می‌زنند.

اسلام خشونت بی دلیل یا هدف قرادادن افراد بی گناه، همانند آنچه در پاریس شاهد بودیم، را تقبیح می‌کند. پیامبر، پیام‌آور صلح بود و اسلام برابری می‌آموزد و نفرت را نفی می‌کند. افراد و سازمان‌هایی که با چنین اعمال جنایتکارانه‌ای درگیر هستند در هیچ دین و آیینی جای ندارند. این پیامی بود که در تظاهرات علیه داعش اعضای جمعیت علمای هند در ۷۵ شهرستان و در اعتراض به این حمله ها، به تروریستها منتقل کردند.

 باید هشیار باشیم، زیرا هدف اصلی این خشونت‌ها ایجاد درگیری میان ادیان است. ضمنا نباید آن را از دریچه دیگری و در چهارچوب تئوری عجیب ساموئل هانتیگتون در خصوص برخورد تمدن‌ها ببینیم. هیچ دشمنی و نفرتی میان مسلمانان و مسیحیان جهان وجود ندارد. هیچ دلیلی برای این تخاصم نیست. یک جهان مشترک وجود دارد، که در آن افراد و ادیان مختلف سعی می‌کنند در صلح زندگی کنند. برای مثال، سوریه تنها یک کشور مسلمان نیست، در آن مسیحی، یهودی، دروزی و دیگر گروه‌های مذهبی نیز زندگی می‌کنند که در کنار برادران مسلمان خود از این حوادث رنج می‌برند.

هرگونه حمله به افراد بی گناه باید از این دید که به جامعه‌‌ بشری حمله می‌شود، بنگریم. بنابه فرموده قرآن مجید: کشتن یک بی گناه برابر با کشتن کل بشریت است. اکنون زمان آن نیست که خشونت را با نظریه نیوتن، که هر کنشی واکنشی در بردارد، تشریح کرد. بی معنی است که بگوییم مهاجمان چه در پاریس چه در بیروت صرفا جهت انتقام دست به این کار زدند. به همین ترتیب،‌ رهبران جهان، از جمله رئیس جمهور فرانسه‌، فرانسوا اولاند زمانی که حملات پاریس را اقدام جنگی می نامند نیز، باید بیشتر مراقب باشند.

چرا که چنین برداشت و نتیجه‌گیری ممکن است دنیا را بیش از این به آشوب بکشد. خشونت در مقیاس وسیع، نظیر حملات هوایی که در سوریه، عراق یا حتی در افغانستان می‌بینیم موجب کشته شدن هزاران انسان بی گناه می‌شود. میلیونها انسان دیگر نیز بی خانمان شدند. شواهد کافی برای نقش قدرتهای غربی نظیر آمریکا و فرانسه در ایجاد و ظهور گروههایی همچون داعش وجود دارد. تا زمانی که این قدرت‌ها دست از حمایت چنین گروه‌هایی برندارند افراد بی گناه کشته خواهند شد. همه بمباران‌های هوایی، کنفرانس‌های ضد خشونت یا برنامه‌های ضد افراط گرایی، ناکارآمد خواهد بود چنانچه ریشه اصلی این تفکر و خشونت نمایان نشود. این مساله نیازمند بازنگری جدی رهبران جهان در افکار و اعمال خود است. در این میان بازی‌های مختلف سیاسی و سیاست ورزیهای متعدد صورت می گیرد تا جهان را دوباره به سیستم دو قطبی زمان جنگ سرد برگردانند.

هند که در طول تاریخ قهرمان تفکر عدم تعهد با قدرتهای مختلف بوده، باید با این مسئله با حساسیت فراوان برخورد کند. حتی در دهلی نگرانی بسیاری در میان سازمان‌های امنیتی در خصوص ظهور داعش و گسترش این ایدئولوژی و توان بالقوه آن برای حملات مرگبار در شبه قاره وجود دارد. در حالی که این نگرانی‌ها قابل درک است، نیاز داریم که قبل از هرگونه نتیجه گیری، یک نگاه اجمالی به تاریخ مسلمانان هند بیندازیم. بر خلاف کشورهای دیگر که گزارش افراط گرایی در مقیاس بزرگ توسط داعش یا قبل از آن توسط القاعده به نام اسلام و جهاد در آنها ارایه می‌شد، مسلمانان هند همواره از این افراط گراییها دور بوده‌اند. در مقابل مواردی بوده که مسلمانان توسط سازمان‌های امنیتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از روز مبارزه برای استقلال، مسلمانان در کنار دیگر مذاهب جنگیدند و حق برابر در ساخت این دولت-ملت دارند. دلیل اصلی این رویکرد ملی، دیدگاه ناسیونالیستی بیشتر سازمانهای مسلمان همچون جماعت اسلامی هند بود که از هرگونه خشونت پرهیز می‌کردند و به هدف تشکیل یک کشور واحد و تلاش برای رشد و توسعه آن پس از خروج بریتانیاییها ایمان داشتند.

در شرایطی که آنها همواره به دنبال فرصت برابر و اقدامات سازنده برای ارتقاء جایگاه اقلیت خود هستند، هیچ گاه تسلیم هیچگونه ایدئولوژی خشونت بار نشده‌اند و به نهادهای کشور ایمان دارند. تاکنون شاهد هیچگونه اختلافی میان گروههای مختلف مسلمان نبوده‌ایم. زمانی که نارندرا مودی از تصوف در اسلام سخن می گفت و آن را پیام آور صلح می نامید، کاملا به این مساله اذعان نمود. نه تنها صوفی‌ها، بلکه تمام مسلمانان به دنبال زندگی صلح آمیز هستند. این گفته نخست وزیر نه یک شعار و تعارف سیاسی، بلکه پیامی به رهبران مسلمان و روحانیون برجسته بود که به سبب قدرت گیری حزبی بی.جی.پی احساس نگرانی و نا امنی می کنند.

مهم نیست که تا چه اندازه دولت و وزارت خانه‌ها به این واقعیت واقف اند، اما افراط گرایی جایی در میان مسلمانان هند ندارد. مشکلات آنان جدی تر از این مسایل است. آنها نگران امنیت و معیشت خود هستند. حال زمان آن رسیده که دولت به جای آنکه بخش بزرگی از توان خود را صرف مقابله با افراط گرایی نماید، -که نمود واقعی هم ندارد- بیشتر به حل مسایل و مشکلات مسلمانان همت گمارد.

رشد گروههای افراط گرا در خاور میانه و پاکستان و افزایش نفوذ آنها در میان جمعیتی اندکی از مسلمانان افراطی در هند، نگرانیهایی را در میان دولت و علمای مسلمان بر انگیخته است. اکنون برخی از متخصصان امر تلاش دارند که برای دولت و مردم هند تشریح نمایند که اولا این گرایشات در میان مسلمانان هند بسیار کم و موردی است و ثانیا اگر اعتراضی و حرکتی از جانب مسلمانان در قبال دولت انجام می‌شود در اعتراض به خود دولت و نتیجه سیاستهای چند دهه اخیر حاکمیت است، نه تحت تاثیر گروههای افراطی خارج از مرزها.