فيلم كودكانه درباره دروغگويي بچه ها و بزرگترهاست

به گزارش خبرگزاري "مهر" كرامتي كه اكنون درحال تدوين سريال "روشنايي هاي شهر" است ، درباره فيلم سينمايي "كودكانه" با خبرنگار سينمايي مهر گفت وگو كرد و درپاسخ به اينكه چه شد كه بعد از "روز كارنامه"، "كودكانه" را ساختيد؟ گفت:  اين كه كه هميشه براي ساخت فيلم كودكان به من مراجعه مي شود، هيچ مشكلي نيست، و درباره "روز كارنامه" هم چنين اتفاقي افتاد. گفتند فيلمي درباره كودكان مي خواهيم، من هم "روز كارنامه" را نوشتم. اما بعد از "روز كارنامه" شرايطي پيش آمد كه توانستم فيلم بسازم و "كودكانه" حاصل آن است. جداي از "مرغابي هاي وحشي" كه اصلا آن را دوست ندارم.

وي افزود: خودم  اعتراف مي كنم كه "مرغابي هاي وحشي" فيلم بدي بود و در شرايط توليدي وحشتناكي به اجبار فيلم را تمام كردم، ولي بعد از آن دچار افسردگي شديد شدم و تا چند سال (12سال) فيلم نساختم. تا بعد از گذشت آن مدت، در سال 76 سريال "پزشكان" را ساختم ، ولي در يك مقطع به اين نتيجه رسيدم كه دغدغه من تنها عنوان اسمم به معني كارگردان نيست، بلكه بايد حرفي براي گفتن داشته باشم.

 كودكانه - ساخته مسعود كرامتي 

 كرامتي در پاسخ به اينكه چه تفاوتي ميان مضامين فيلمهاي "روزكارنامه" و "كودكانه" براي شما وجود دارد؟ گفت: فكر مي كنم دو فيم آخر، مضامين يكساني دارند، اين كه نگاه آدم بزرگها و بچه ها به يك مطلب واحد، چيست؟ بچه ها چگونه نگاه مي كنند؟ و بزرگتر چگونه؟ بزرگترها آنقدر همه چيز را سخت مي گيرند كه خودشان درگرداب آن گرفتار مي شوند و اين دو طيف در روز كارنامه در كنار هم قرار گرفتند و به اين نتيجه رسيدم كه انگار اين ما بزرگترها هستيم كه اشتباه مي كنيم.

وي افزود: همين مضمون شكل ديگري پيدا كرد و ابعادش گسترده تر شد، يعني محوريت داستان، اين دو طيف است (بچه ها و بزرگترها) ولي بسترش در خانواده است، بچه اي است كه مادر، پدر، خواهر و پسرخاله اي دارد و از طريق اين پسرخاله، به اجتماع هم نقبي مي زنيم. فيلمي دارد ساخته مي شود كه همه در آن، تلاش دارند كار فرهنگي بكنند، اما سر تا پا دروغ است.

كرامتي در باره مضمون فيلم گفت: اينكه مي گوييم بچه اي با يك دروغ مي تواند فاجعه بيافريند و چنين بچه اي از طرف همه آدم بزرگها محكوم مي شود، اما خود آدم بزرگها دورغ مي گويند و با هم كنار مي آيند، اما اين بچه ها هستند كه ضربه مي خورند.

وي افزود: وقتي بچه اي در "كودكانه"، پسرخاله اش را در زيرزمين زنداني كرده و دروغ مي گويد، از او مي پرسند چرا دروغ گفتي؟ مي گويد اگر راست مي گفتم، من را كتك مي زديد. اينجا، در واقع شما كاري كرده ايد كه آن بچه دروغ بگويد. وقتي آدمهاي قصه قرار است دروغ بگويند اين بچه حق ندارد راست بگويد.