خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه : سكولاريسم كه معناي شايع آن جدايي دين از عرصه سياست و حكومت است در آيين مسيحيت از آموزه هاي مقبول آن تلقي مي شود و چندين سده است كه در مغرب زمين سيطره آن گسترده شده است.
برخي از روشنفكران مسلمان اعم از عرب و عجم مي كوشند با الگوبرداري از فرهنگ غربي سكولاريسم را به دين اسلام هدايت و سوق دهند و اسلام را همچون مسيحيت آيين فردي و فاقد آموزه و احكام دنيوي و اجتماعي معرفي كنند.آنان براي ديني نشان دادن فرضيه خود در اثبات مدعاي خود و نقد و ادله فرضيه رقيب به ايات مقدس قرآن متوسل مي شوند. از اين رو تحليل و نقد دلايل و شبهات قرآني سكولارها از منظر قرآنامر لازم و ضروري به نظر مي رسد.
نوشتار حاضر به رو در رويي با سكولارها در عرصه قرآني مي پردازد و فرضيه خود را بر همبستگي دين خصوصا اسلام با آموزه هاي سياسي و اجتماعي مبتني مي سازد.
فصل اول حاوي تبيين نكات مقدماتي مانند تعريف و پيشينه سكولاريسم، حجيت و جامعيت قرآن است.
نويسنده در فصل دوم، هفت مباني سكولاريسم ( علم گرايي، عقلانيت، حقوق طبيعي، اومانيسم، ليبراليسم، نسبيت، تجربيه ديني) را تحليل و نقد كرده است.
فصل سوم متكفل تبيين مدلهاي گوناگون سكولاريسم و نقد آن است. در اين فصل ثابت مي شود كه چهار مدل معروف سكولار (آتيستي، دئيستي، ديني و پست سكولار) با مباني قرآن همخواني ندارد. سكولاريسم ديني قرائت خاص برخي روشنفكران مسلمان است كه خود به قرائت گوناگون : تفكيك دين و دنيا، تفكيك دين و سياست، تفكيك دين و حكومت، حكومت متدينان نه ديني، منشعب مي شود.
در همين فصل دو تقرير ديگر از نسبت دين به سياست و حكومت كه متعلق به اخباريان و مصلحت گرايان است تحليل مي شود. به سبب قرائت اخباري، دين در عصر غيبت به صورت مطلق و به سبب قرائت مصلحت گرايانه در صورت به مخاطره افتادن مصالح دين نبايد در عرصه سياست و حكومت دخالت كند.
فصل آخر در سه گفتار به گزارش و نقد ادله و شبهات سكولار اختصاص يافته است. گفتار اول ادله اثباتي و گفتار دوم ادله سلبي سكولارها از آيات قرآن را تحليل و نقد مي كند. گفتار سوم به آيات اجتماعي، سياسي و حكومتي قرآن مي پردازد كه سكولارها به شكلهاي گوناگون در توجيه و نقد آن مي كوشند.
نظر شما