به گزارش خبرنگار دانشگاهي "مهر"، تشكل هاي علمي با اهداف و آرمان هاي ايجاد پيوستگي ارتباط بين دانش آموزان، دانشجويان، فارع التحصيلان و اساتيد، ارتقا سطح علمي دانش آموزان، دانشجويان و عموم مردم، شناسايي فرصت هاي شغلي، بهبود مهارت ها و غني كردن توسعه فردي و حرفه اي دانش آموزان، دانشجويان و عموم مردم، لذت بردن دانشجويان از مطالب آموزشي، رعايت حقوق و حمايت از دانشجويان، مطالعه و تحقيق و بررسي فرهنگ كشورتشكيل شده است.
ارائه تسهيلات و اطلاعات مهم به اعضاي جديد الورود دانشگاه، ايجاد انگيزه براي عضويت در اين تشكل ها، بهبود سطح آموزشي در دانشگاه ها، علاقه مند كردن دانش آموزان، دانشجويان و مردم به كسب دانش و تخصص هاي مورد نياز جامعه، پرورش محقق و توسعه فرهنگ پژوهش، جذب و شناسايي دانش آموزان و دانشجويان ممتاز و هدايت آنها، بسترسازي براي تجربه اندوزي دانش پژوهان جوان و محك زدن خودشان از نظر علمي و اجرايي در دانشگاه هاي هاي كشور از ديگر اهداف تشكيل اين تشكل در دانشگاه ها است.
ارتباط با صنعت و كاربردي كردن رشته تحصيلي، انجام فعاليت هاي مطالعاتي، نظري و پژوهشي، برگزاري سمينار و كارگاه هاي تخصصي، فعاليت هاي فوق برنامه، ترجمه و چاپ مقالات در نشريه و برد دانشگاه ... از جمله فعاليت هايي است كه براي تشكل هاي علمي داراي اولويت است.
ارتقا سطح علمي، تقويت كار گروهي و روحيه همكاري، فعاليت در زمينه علمي-پژوهشي، فعاليت هاي فوق برنامه، ايجاد محيطي مناسب براي فعاليت علمي، آمادگي براي ورود به عرصه هاي اجتماعي، سياسي، فعاليت هاي اجرايي و مديريتي، ارتباط با صنعت و بازار كار و ارتباط با ساير دانشگاه ها نيز از مهمترين انگيزه هاي دانشجويان براي فعاليت در تشكل هاي علمي و نخبگان است.
بر اساس گزارش شوراي هماهنگي تشكل هاي علمي و نخبگان فقدان يك نظريه تحليلي، عدم تعريف درست از اين تشكل ها و عدم مديريت مناسب، نبود ساختارهاي بالندگي دروني در دستگاه هاي علمي كشور، عدم وجود انگيزه و علاقه در دانشجويان و دانش آموزان، ناشناخته بودن تشكل ها و جايگاه آنها و عدم مديريت و سازماندهي از مهمترين مشكلات تشكل هاي علمي و نخبگان در دانشگاه هاي كشور است.
همچنين شوراي هماهنگي تشكل هاي علمي و نخبگان، بزرگترين معضل تشكل هاي علمي در ايران را بي توجهي به اين تشكل ها و در نظر گرفتن آنها به عنوان يك نقش حاشيه اي در دانشگاه ها اعلام مي كند.
نظر شما