به گزارش خبرگزاري مهر ، اگر والدين با آگاهي كامل به اين روند كمك كنند فرزنداني مستقل خواهند داشت اما اگر دائم خواهان چسبندگي كودك به خود باشند مانع استقلال وي مي شوند.
بهتر است از اينكه كودك براي مدت كوتاهي به طور مستقل بازي كند استقبال نماييد.او را در محيطي امن قرار دهيد و اسباب بازيهاي مورد علاقه اش را نيز به او بدهيد . سپس او را تنها بگذاريد تا بازي كند . البته هر چند دقيقه يكبار او را از دور نگاه كنيد تا مشكلي برايش پيش نيايدو با احساس امنيت و همراه با خوشحالي بازي كند.
هر گز انتظار نداشته باشيد كارهايي كه از توانايي فعلي كودك خارج است انجام دهد. مطمئن باشيد وقتي مغز و اندامهايش آماده انجام كاري باشند ، خودش آن را انجام مي دهد. همواره بايد كودك را تشويق به انجام كارهايي نماييد كه قابليت و آمادگي آنها را دارد.
كودكان در استقلال طلبي شيوه هاي خاص خود را دارند. نخستين گام از نظر آنها تمايل به انجام كارها به تنهايي است. كودك ممكن است بخواهد خودش كاري را انجام دهد و بگويد " من " اما در عين حال خواستار حضور شما بدون دخالت باشد. اين امري طبيعي است زيرا حضور شما مايه امنيت خاطر اوست.
وقتي كودك از انجام برخي كارها مي ترسد شما به جاي او آن كار را انجام ندهيد بلكه او را تشويق نماييد. فقط به ياد داشته باشيد كه اين تشويق در صورتي موثر است كه او قادر به انجام كار باشد.
در برخي موارد از شما اطاعت نمي كند اين را به عنوان نا فرماني و سركشي تلقي نكنيد بلكه يكي از مهم ترين مراحل در شكل گيري شخصيت مستقل كودك اين است كه دقيقا" مطابق ميل و سليقه شما عمل نكند. در مواردي كه خطري براي كودك ندارد بگذاريد كارها را به شيوه خود انجام دهدنه صرفا به شيوه اي كه به او ياد داده ايد.
كودك وقتي به حرف شما گوش نمي دهد او را وادار نكنيد ، بلكه طوري عمل كنيد كه انگار خودش حق انتخاب دارد. يعني بين دو موردي كه هر دو مقبول شماست به او حق انتخاب دهيد تا احساس كنترل بر امور خود داشته باشد.
نظر شما