به گزارش خبرنگار تلويزيوني " مهر "، سروش خليلي در سال 1315 در آستارا متولد شد . وي از اوان كودكي علاقه خاصي به كارهاي نمايشي داشت و از تماشاي نمايشگران دوره گرد بسيار لذت مي برد. وي با اتمام دوره تحصيلات ابتدايي و دبيرستان خود در سال 1329به تهران مي آيد و با هدايت اساتيد تئاتر وارد دانشكده هنرهاي دراماتيك مي شود. وي در زمان دانشجويي آثار زيادي را به اجرا در آورد. با اتمام تحصيلات دانشگاهي وارد گروه هاي تئاتر فرهنگ و فردوسي مي شود و در معتبرترين تماشاخانه هاي آن دوران همانند پارس به اجراي نمايش مي پرداخت. از جمله ويژگي هاي اين هنرمندان توانايي ايفاي نقش هاي مختلف بود. به گونه اي كه در هيچ نقشي كليشه نشد.
خليلي در سال 1333 اقدام به تشكيل يك گروه تئاتري با عنوان اسكار كرد كه تعدادي از تئاتري هاي با استعداد آن زمان را در خود جاي داده بود. وي همراه با اين گروه از اجراهاي تجربي آغاز كرد و از سال 1336 فعاليت حرفه اي خود را به طور جدي آغازنمود. درهمان سال وارد كارهاي تلويزيوني شد وبه اجراي تله تئاترهايي پرداخت كه درآن زمان به صورت زنده ازتلويزيون پخش مي شد. در اين دوران او آثار مختلفي از شكسپير، پيراندللو و بكت را به اجرا در آورد. بازي در فيلم سينمايي " پروفسور نخاله " نخستين حضور سينمايي او را شكل مي دهد كه در سال 1344 ساخته شد. وي پس از آن رغبت چنداني به بازي در فيلم فارسي از خود نشان نداد و بيشترين وقت خود را در تئاتر و گاه تئاترهاي تلويزيوني و تدريس صرف كرد.
اين هنرمند در سال1344 به استخدام وزارت فرهنگ و هنردرآمد. پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي وي فعاليت هاي سينمايي خود را گسترش داد و با بازي در فيلم سينمايي " دايره مينا " در سال 1375 فصل نوين حضور خود در سينما را آغاز كرد. پس از آن تا سال 1383 وي در 26 فيلم به ايفاي نقش پرداخت. بيشترين تعداد حضور وي درسينما به سال هاي 1359 و 1366 برمي گردد كه طي يك سال در 3 فيلم ايفاي نقش كرد. دانه هاي گندم، اعدامي، كمال الملك، خارج ازمحدوده، ترن، مدرسه پيرمردها، غريبانه، كميته مجازات و خاكستري تعدادي از فيلم هايي است كه سروش خليلي در آنها حضور يافت. آخرين حضورسينمايي وي به بازي درفيلم در به درها ساخته امير حسين صديق به سال 1383 باز مي گردد. وي در كارهاي تلويزيوني زيادي نيز ايفاي نقش كرد كه " كارآگاه شمسي و مادام " از آن جمله است. آخرين حضور وي در مجموعه تلويزيوني " بوي گل هاي وحشي " به كارگرداني حسينعلي ليالستاني است. وي در سال 1360 از اداره تئاتر بازنشست شده است.
به همت خانه هنرمندان مراسم بزرگداشتي در يكم شهريور 1382 براي " سروش خليلي " گرفته شد. وي در اين مراسم در حالي كه مي گريست به روي صحنه رفت و به حاضران گفت: شرمنده ام كرديد! باوركنيد اين سخنان بازي نيست ومن اكنون بازي نمي كنم . حقيقتي را مي گويم؛ من انتظار اين همه محبت را نداشتم. آرزو دارم شما جوانان بتوانيد جاي ما را بگيريد و تئاتر را زنده نگه داريد. من از همه شما به خصوص انجمن بازيگران نهايت تشكر را دارم كه به ياد من بوديد. احساس مي كنم آخرين روزهاي زندگيم را مي گذرانم از شما مي خواهم بعد از من نيز به يادم باشيد.
درهمين مراسم " داود آريا " كارگردان، بازيگر ودوست اين هنرمند كه در تئاتر ها و برنامه هاي زيادي با وي همكاري كرده است، درباره اين هنرمند گفت: در نمايش " بنگاه تئاترال" ما و سروش در كنار نصيريان باهم بوديم. همين طور در نمايش " بازرس " انتظامي . سروش از اولين كساني بود كه بازي راحت و زندگي كردن بر صحنه را تجربه كرد او هميشه زنده بازي مي كند. در واقع او زندگي مي كند نه بازي و زندگي در بازي او جاري است. سروش هيچ گاه اهل حاشيه نبود و زندگي آرامي دارد و اصلا اهل ادعا نيست.
وي با اشاره به اينكه چرا اهالي فرهنگ وهنر همانند فوتباليست ها بازي خداحافظي ندارند، خاطر نشان ساخت: بازي خداحافظي ما توأم با خداحافظي از زندگي است.
سروش خليلي كه 29 اسفند 84 بر اثر عارضه قلبي جان به جان آفرين تسليم كرده بود، صبح امروز پنج شنبه 3 فروردين 85 ساعت 10 در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاك سپرده شد.
نظر شما