به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري مهر، واشنگتن پست نوشت: به پنج دليل تحريم اقتصادي ايران كارآ نخواهد بود و موجب عقبنشيني ايران از برنامههاي هستهاي اش نخواهد شد.
بر اساس اين گزارش، در حاليكه اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل بر صدور بيانيهاي در رابطه با ايران و تقاضاي محدود ساختن برنامه هستهاي اين كشور به توافق رسيدهاند، آمريكا و متحدانش در رابطه با واكنشهاي سختتر نسبت به ايران "مردد" هستند.
به نوشته واشنگتن پست تجارب تحريمهاي اقتصادي عليه عراق، ليبي و ديگر كشورها درسهاي آموزندهاي براي آمريكا در بر دارد، كه مهمترين مبحث آن "بياثر بودن تحريمهاي اقتصادي" است.
واشنگتن پست نخستين دليل ناكارآيي تحريمهاي اقتصادي را عدم اجماع جهاني براي اجراي آنها ميداند: "هيچ نوع تحريمي موثر نخواهد بود مگر اينكه اهداف آن وسيعا در سطح جهاني و خصوصا از سوي همسايگان كشور مورد تحريم، مورد پذيرش قرار گيرد".
در تحريم اقتصادي عراق، عليرغم تلاشهاي ديپلماتيك فراوان آمريكا و انگلستان و كسب مصوبه شوراي امنيت سازمان ملل براي اعمال تحريم اقتصادي عليه اين كشور، اين تحريم در عمل توسط همسايگان عراق شكسته شد، "چرا كه اين كشورها منافع اقتصادي خود را بر خلع سلاح عراق ترجيح ميدادند".
واشنگتن پست معتقد است: "حتي اگر چين و روسيه قطعنامه تحريم عليه ايران را وتو نكنند، تا زماني كه آنها نخواهند (كه با توجه منافع تجاري آنها در ايران بيميلي آنها به اجراي تحريمها عليه ايران، محتمل نيز به نظر ميرسد) تحريم ايران رنگ واقعيت به خود نخواهد گرفت".
اين نشريه آمريكايي دومين دليل آسيبپذير نبودن ايران در برابر تحريمهاي اقتصادي را اوضاع نابسامان بازار جهاني نفت ميداند: تحريم نفتي "يك شمشير دولبه" است. در حاليكه هماكنون فاصله ميان عرضه و تقاضاي جهاني نفت آنقدر اندك است كه قطع صادرات نفت كشوري همچون عراق موجب سربه فلك كشيدن قيمتهاي جهاني نفت ميشود، صحبت از تحريم صادرات نفت ايران، كه چهارمين توليد كننده بزرگ نفت جهان است، دور از واقعيت به نظر ميرسد.
واشنگتن پست در رابطه با اعمال تحريم نفتي عليه ايران معتقد است چنين تحريمي بيگمان اثر چندان قابل ذكري در پي نخواهد داشت، زيرا بازار جهاني از نفت ايران چشم نخواهد پوشيد.
اين روزنامه در ادامه، سومين دليل ناكارآ بودن تحريمهاي اقتصادي عليه ايران را تجربه تحريم عراق ميداند. هر چند كه عراق مورد تحريم همهجانبه قرار گرفت اما اين تحريمها موجب نشد عراق كاملا از بازرسان تسليحاتي سازمان ملل پيروي كند و نهايتا كار به حمله نظامي كشيد كه در رابطه با ايران دور از ذهن است.
اين گزارش حاكي است، هر چند كه تحريم همهجانبه رژيم صدام حسين موجب تشديد وخامت اوضاع انساني در اين كشور شد و موجب ايجاد برنامه نفت در برابر غذا شد، اما اين موقعيت نهايتا به رژيم بعث عراق قدرت و فرصت بازسازي خود را داد، كه اين اشتباه نبايد درباره ايران تكرار شود.
به گزارش "مهر" واشنگتن پست چهارمين دليل بياثر بودن تحريمهاي اقتصادي عليه ايران را صبر ناكافي جامعه جهاني نسبت به چشمپوشيدن از موقعيت اقتصادي و استراتژيك ايران ميداند.
در واقع، اثربخش بودن هر گونه رژيم تحريم عليه يك كشور مستلزم دوام بلندمدت، صبر جامعه جهاني، و تلاشها و حمايتهاي مداوم از آن است، كه در رابطه با ايران اينگونه نخواهد بود و به نظر نميرسد كه در صورت وقوع تحريمهاي اقتصادي عليه ايران، تحريم اين كشور مدت زيادي دوام آورد.
در اين زمينه هر چند تحريم رژيم اسلوبودان ميلوسويچ در يوگسلاوي به علت تلاشهاي فراوان آمريكا و اروپا در بلوكه كردن فعاليتهاي مالي غيرقانوني ميلوسويچ، اثربخش بود اما در عراق چنين پديدهاي رخ نداد.
در ماجراي تحريم اقتصادي عراق در حاليكه ادعاهاي فراواني درباره اثربخش بودن آن ميشد و كشتيهاي آمريكايي در خليج فارس مانع صادرات نفت عراق ميشدند، اما تحريم عليه اين كشور در عمل چندان كارآ نبود زيرا اردن و تركيه به طور مخفيانه به مبادلات نفتي با عراق ادامه ميدادند.
واشنگتن پست علت موثر بودن تحريمهاي اقتصادي عليه ليبي را، كه پس از ماجراي سقوط هواپيما در لاكربي اسكاتلند رخ داد، "محدود بودن تحريمهاي عليه ليبي به فروش سلاح و مسافرت هوايي به اين كشور" ميداند.
با اين وجود، چندين سال طول كشيد تا ليبي در برابر تحريمها تسليم شد، بنابراين ايران كه قدرت تحمل بيشتري نسبت به ليبي دارد، عملا اينگونه تحريمهاي محدود را خنثي خواهد كرد.
روزنامه واشنگتن پست اما پنجمين و مهمترين دليل بيثمر بودن تلاشهاي آمريكا براي اعمال تحريم عليه ايران را "ناكافي بودن موارد اتهامي ايران" ميداند و مينويسد: كليه كشورهايي كه در گذشته مورد تحريم سازمان ملل قرار گرفتند تخلف شديدي همچون حمله به ديگر كشورها (عراق) و يا حمايت صريح از تروريسم (طالبان) انجام داده بودند، اما اتهام ايران از يك ادعا فراتر نرفته است.
به نوشته واشنگتن پست اين ادعا كه "احتمال دارد ايران بمبهاي هستهاي بسازد" در معيارهاي اعمال تحريم نميگنجد: زيرا از سويي هند و پاكستان در همسايگي ايران و با چراغ سبز آمريكا بمب هستهاي ساختهاند و از سويي ديگر، ادعاهاي پوچ آمريكا در رابطه تسليحات كشتار جمعي در عراق موجب بياعتمادي جامعه جهاني به اتهامهاي آمريكا به ايران نيز شده است.
روزنامه واشنگتن پست در پايان مينويسد: تمامي دلايل فوق به روشني نشان ميدهند كه سياست اعمال تحريم عليه ايران يك سياست پيشباخته است. حتي در صورت تصويب چنين تحريمهايي از سوي سازمان ملل، احتمال زانو زدن ايران در برابر اين تحريمها ناچيز است و از سوي ديگر، شرايط فعلي جامعه جهاني اجماع و پذيرش چنين تحريمي عليه ايران را ناچيز ميسازد.
نظر شما