دكتر اسدالله رجب در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: با توجه به تعداد ديابتي ها در كشور ، هزينه آموزش بسيار سنگين خواهد بود اما به طور حتم از هزينه درمان بيماران كه سالانه 900 ميليارد تومان است كمتر خواهد بود. به همين علت اين آموزش در كشور صورت نمي گيرد ، چرا كه بر اساس تحقيقات انجام شده 99 درصد ديابتي هايي كه بيماري آنان تشخيص داده شده ، قند خون شان از كنترل نامطلوبي برخوردار است.
وي اظهار داشت: طي 18 سال اخير طرح آموزشي براي بيماران ديابتي در حال انجام است كه شيوه آموزشي آن منطبق با نخستين آموزش هاي صورت گرفته در اروپا است كه در ايران نيز با توجه به فرهنگ كشور انجام مي شود.
رجب گفت: در اين طرح توصيه شده بيماران ديابتي بايد بين 15 تا 20 ساعت در سال آموزش را فرا گيرند و مهمترين مورد در اين زمينه افزايش انگيزه در بيماران است كه بتوانند آموزش هاي لازم را فرا بگيرند و در درمان با پزشك خود سهيم باشند. بنابراين تا زماني كه انگيزه لازم و نگرش مثبت در اين بيماران ايجاد نشده و آموزشها عملياتي نشود قند خون كنترل نمي شود.
وي ادامه داد: بايد دانش بيماران در مورد بيماري ديابت مدون و مستمر باشد ، به گونه اي كه بايد در مورد چگونگي ابتلاي افراد به بيماري ، شيوه صحيح تغذيه ، داروهاي خوراكي پايين آورنده قند خون ، شيوه هاي تزريق انسولين و نحوه كاربرد آن ، استفاده از نوارهاي قند خون و ادراري كنترل قند خون ، پيشگيري از بيماري ديابت و عوارض ناشي از بيماري آگاهي لازم و كافي را داشته باشند.
مديرعامل انجمن ديابت ايران گفت: متاسفانه آموزش بيماران ديابتي در كشور فقط به آموزش چگونگي مصرف دارو خلاصه شده است. در صورتي كه اين آموزشها بايد مانند تعليم رانندگي به گونه اي باشد كه فرد به تدريج بهتر خود را بشناسد تا بتواند 80 سال بدون مشكل زندگي كنند.
نظر شما