به مناسبت پنجم شهريور ماه روز دارو سازي، دكتر عباس شفيعي رئيس دانشكده دارو سازي دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفت و گو با خبرنگار علمي خبر گزاري مهر هدف از نامگذاري اين روز را تشكر و قدر داني از زحمات داروسازان و محققان اين رشته عنوان كرد وافزود : در اكثر نقاط جهان براي قدر داني از عملكرد افراد و تشويق آنها براي خدمت وتلاش بيشتر روزي را به اين موضوع اختصاص مي دهند . در كشور ما نيز براي تشكر از زحمات متخصصين اين رشته به مناسبت روز تولد" محمد بن زكرياي رازي" از سال 1355 اين روز را به نام روز دارو سازي نام گذاري كرده اند . اين كار باعث تقويت روحيه و دلگرمي براي متخصصين و دانشجويان اين رشته مي شود و فعاليت هاي آنان در بين مردم شناخته شده وآگاهي لازم از نقش دارو سازان در سطح جامعه بيشتر مي شود .
دكتر شفيعي ضمن تبريك اين روز براي تمامي داروسازان و محققان اين رشته كه در خدمت جامعه هستند و در چرخه خدمات درماني براي بهبود و سلامتي بيماران تلاش مي كنند ، آرزوي سلامتي و موفقيت روز افزون كرد .
دكتر شفيعي در تعريف رشته داروسازي گفت : استادان رشته داروسازي ، دكتر داروساز براي ارائه خدمات دارويي در داروخانه ها ، دارو ساز باليني جهت بيمارستان براي همراهي پزشك و كمك به درمان بيماران و براي دارو سازي صنعتي نيز نيروي متخصص كه در مراكز تحقيقاتي كارخانه ها مشغول توليد و تحقيق در رشته خود هستند، تربيت مي كنند. برخي از داروسازان نيز كه هم از نظر علمي و هم از نظر مديريتي و سياسي آگاهي دارند در سطوح مختلف مديريتي و اجرايي كشوربه ارائه خدمت مي پر دازند .
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت : محمد بن زكرياي رازي علاوه بر پزشك حاذ ق بودن ، داروساز ماهري نيزبوده است ، وي پس از كشف الكل و جوهر گوگرد ، و پس از فرموله كردن آنها ، در درمان بيماران سود جسته است . كلا اگر يك پزشك داروساز هم باشد از نظر علمي كيفيت طبابت او چندين برابر مي شود ، به دليل اينكه دارو ها را به خوبي مي شناسد و در جاي خود از آنها استفاده مي كند ، رازي نيز به همين دليل در طبابت خود فردي موفق بوده است .
وي افزود : در طب قديم دارو سازي و پزشكي يكي بود و پزشكان به امر دارو سازي نيز اهتمام داشتند ، با پيشرفت علوم مختلف از جمله علوم پزشكي و تخصصي شدن آنها امكان اشراف يك نفر بر همه علوم وجود ندارد و روي همين اصل ، هر كدام ازپزشكان و داروسازان در راستاي وظيفه خود در درمان بيماران قدم بر مي دارند و به كمك آنها مي شتابند .
وي سطح علمي ، آموزشي و پژوهشي كشور مان را در مقايسه با كشور هاي در حال توسعه قابل قبول اعلام كرد و افزود : ما نبايد خودمان را با كشور هاي توسعه يافته جهان مقايسه كنيم ، از بعد انقلاب ما نسبتا پيشرفت هاي خوبي در زمينه هاي داروسازي و توليد علم در اين زمينه داشته ايم . اوايل انقلاب ما از نظر انتشار علم توليدي خود و تهيه مواد لازم براي توليد و تحقيقات مشكل داشتيم و خوشبختانه مسئولين امر خيلي زود متوجه شدند كه بايد براي توليد علم در كشور سعي كرد .
وي سطح علمي دانشكده دارو سازي دانشگاه علوم پزشكي تهران را بسيار خوب و شناخته شده ارزيابي كرد و گفت : دانشكده ما از نظر توليد علم يكي از دانشكده هاي بسيار خوب در سطح كشور است و سالانه بين 40 تا 50 مقاله علمي از اين دانشكده در نشريات معتبر خارجي به چاپ مي رسد . به طور كلي ايران نيز در پيشرفت علمي اين رشته در دنيا سهيم مي باشد .
وي در جواب اين سوال كه چه كنيم وضع از اين كه هست بهتر شود ؟ گفت : تمامي سعي و تلاش ما بايد در اين راه صرف شود كه ايستا نباشيم و پيوسته در حال حركت و پيشرفت باشيم ، زماني در اين دانشكده و اكثر دانشكده هاي دارو سازي كشور از نظر هيات علمي كمبود داشتيم ولي در حال حاضر با تربيت اساتيد و محققان در اين رشته به خود كفايي رسيده ايم و اين متخصصين در نقاط مختلف ايران مشغول توليد علم و تربيت نيروي انساني هستند ، مهمترين مساله ما در حال حاضر اين است كه دانش آموختگان ما باصرف هزينه و درآمد ملي در كشور تحصيل كرده وبه دليل كمبود امكانات تحقيقاتي به كشور هاي پيشرفته مهاجرت مي كنند در حقيقت ما نقش تربيت كننده نيروهاي تخصصي را براي كشور هاي توسعه يافته بازي مي كنيم ، اين مساله تنها براي رشته داروسازي نيست بلكه براي همه رشته ها وجو دارد و براي كشور ما و كشور هاي جهان سوم يك فاجعه محسوب مي شود . ما با ايجاد مراكز تحقيقاتي و بر آورده كردن نياز دانشمندان و محققين خود مي توانيم با اين مساله مقابله كنيم . با اين كار براي حل مشكلات كشور نيز راه حل مناسبي پيدا مي كنيم چون افراد تحصيل كرده و فرهيخته كشور پس از مهاجرت به ممالك ديگر مشكلات آنها را حل مي كنند . و اگر اين دانشمندان در ايران بمانند و انرژي خود را صرف اين مملكت بكنند ، قطعا مشكلات كشور كمتر خواهد شد . اگر شما مطالعه اي در باره بهترين محققان دنيا داشته باشيد ، خواهيد ديد كه اكثر آنها ايراني هستند كه در مناطق ديگر دنيا مانند آمريكا و كانادا و ساير كشور حرف اول را در رشته هاي مختلف خصوصا پزشكي و داروسازي مي زنند . در حالي كه ما خودمان با وجود اين همه استعداد از قافله عقب مانده ايم ، براي اين كه فكر نكرديم تا كاري كنيم كه نخبه هاي علمي را در كشور نگه داريم .
نظر شما