سيگار و استنشاق دود آن باعث اختلال در تنظيم قند خون و ابتلا به ديابت مي شود

به گزارش خبرنگار مهر، بررسي بلند مدت 4500 مرد و زن آمريكائي نشان داد هرچه ميزان استنشاق دود دخانيات بيشتر باشد اختلال عملكرد لوزالمعده براي توليد هورمون انسولين بيشتر است.

15 سال پيگيري شركت كنندگان اين مطالعه نشان داد كه سيگار كشيدن باعث اختلال در تنظيم قند خون و ابتلا به ديابت مي شود.

22 درصد از سيگاري ها و 17 درصد از كساني كه سيگار نمي كشند ولي دود سيگار استنشاق مي كنند به ديابت مبتلا مي شوند. اثر سيگار بر عملكرد سلول هاي سازنده هورمون انسولين در لوزالمعده حتي سال ها بعد از ترك سيگار باقي است به طوري كه ميزان ابتلا به ديابت در كساني كه سيگار را ترك كرده اند تا 14 درصد بيشتر از جمعيت عادي است.

نتايج اين مطالعه كه در نشريه British medical journal به چاپ رسيد حاكي است بين مصرف تعداد نخ هاي روزانه سيگار افراد سيگاري و احتمال ابتلا به ديابت رابطه خطي وجود دارد.

به ازاي هر 10 بسته سال سيگار خطر عدم تحمل گلوكز، مرحله اول ابتلا به بيماري ديابت، تا 18 درصد افزايش مي يابد. استنشاق دود سيگار مي تواند به راحتي سلول هاي توليد كننده انسولين را در لوزالمعده از كار بياندازد.

مواد سمي موجود در دود سيگار تحت دما و ساير فاكتورهاي محيطي به موادي به مراتب سمي تر از سموم موجود در دود مستقيم سيگار تبديل مي شوند.

سيگار كشيدن و حتي استنشاق دود سيگار در كنار ساير عوامل زمينه ساز ابتلا به ديابت مانند چاقي مي تواند سرعت ابتلا به اين بيماري را تا چندين برابر افزايش دهد.

با اندازه گيري ميزان ماده كانتينين محصول ناشي از تجزيه نيكوتين در خون مي توان افرادي كه سيگار نمي كشند ولي در معرض استنشاق دود سيگار هستند را شناسائي كرد.