فاضلاب هاي روان جايگزين رودخانه هاي جوشان شده است

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، رودخانه ها مهمترين عامل توسعه شهرها و تمدن بشري بوده و همچنين فراهم كننده آب و انرژي براي طبيعت و انسان به شمار رفته والبته مي توان گفت تامين آب مصرفي انسانها مهمترين نقش اقتصادي رودخانه هاست. 

به دليل محدوديت منابع آب و لزوم استفاده مناسب از رودخانه ها  براي مصارف كشاورزي ، شرب و غيره در سالهاي اخير بايد با اصلاح فعاليتهاي كشاورزي، صنعتي، معدني و ساخت و ساز اصولي ميزان تخليه آلاينده ها به داخل رودخانه ها و در نتيجه آلودگي فيزيكي ، شيميايي و ميكروبي آبها را كاهش داد.

آمارها نشان مي دهد كه حداقل روزانه 6/2 ميليون بشكه آب مخلوط با نفت خام به رودخانه ها و درياهاي ايران سرازير مي شود و همچنين آخرين برآوردها در سال گذشته حاكي از شناسايي 163 رودخانه آلوده در كشوراست كه از اين تعداد حدود 70 رودخانه ميزآن آلودگي آنها زياد است و تقريبا اغلب اين رودخانه ها در اثر عوامل مشتركي مانند پساب واحدهاي صنعتي و كارگاهي ، فاضلاب هاي شهري ، روستايي و بيمارستاني ، سموم كشاورزي ، دفن زباله هاي شهري و روستايي در حاشيه رودخانه ها و تجاوز ساخت و سازها به حريم رودخانه ها ، آلوده شده اند و هر روز نيز بر ميزان آلاينده ها در آنها افزوده مي شود و مسئولان سازمان محيط زيست نيز به دليل عدم همكاري نزديك و تنگاتنگ ديگر استانها ، هر چند هرازگاهي اقداماتي نظير پايش ميزان آلودگي ، صدور اخطار براي واحدهاي آلاينده و... را انجام مي دهند اما كافي به نظر نمي رسد.

در كشور بسياري از صنايع بزرگ نيازمند به آبكاري در كنار رودخانه هاي بزرگ مانند كارون ، زاينده رود و... واقع شده اند و از طريق پمپاژ ، آب مورد نياز صنايع را تامين كرده و سپس پسماندها را كه آلوده به انواع مواد آلي ، فلزات سنگين و آلاينده هاي ديگر است وارد رودخانه ها مي كنند. به طوري كه امروز رودخانه هايي مانند كارون ، زاينده رود ، كر و همچنين رودخانه هاي شمال كشور با هجمه سنگيني از ورود انواع آلاينده هاي صنعتي ، خانگي و كشاورزي مواجه هستند و به همين دليل از ميزان آبزيان موجود در آنها نيز به دليل كم شدن اكسيژن آب كاسته شده است.  

در استان هايي كه كشاورزي رونق دارد بخش عمده اي از آلودگي ها به ورود سموم آفات گياهي و كودها و مواد شيميايي خطرناك از طريق آبهاي برگشتي زمين هاي كشاورزي به داخل رودخانه ها هستيم و در مناطقي هم كه رودخانه ها از روستا ها عبور مي كند و حتي برخي مناطق شهري نيز به دليل نبود سيستم جمع آوري فاضلاب وآبهاي سطحي ، فاضلاب هاي خانگي نيز به داخل رودخانه ها هدايت مي شود به طوري كه در مناطق پايين دست به جاي رودخانه شاهد جريان داشتن فاضلاب رواني مملو از انواع و اقسام مواد آلي و شيميايي به جز هيدروژن و اكسيژن هستيم.

متاسفانه شريان آلودگي رودخانه ها به اين عوامل هم ختم نمي شود. در شهرها اين رگ هاي حياتي جامعه شهر نشي ، با آلودگي  بسيار خطرناكي به نام فاضلاب و پسماند مراكز درماني و بيمارستاني مواجه است . به طور مثال از 135 بيمارستان موجود در استان تهران حدود 55 بيمارستان مجهز به سيستم تصفيه فاضلاب هستند. كه البته در ساير استان ها به طور قطع اين رقم بسيار كمتر نيز است لذا مي توان گفت كه بخش اعظمي از آلاينده هاي عفوني اين مراكز به طرق مختلف وارد آب رودخانه ها يا منابع زير زميني مي شود.

به گزارش مهر ، اشاره به عوامل آلاينده نوعي كنكاش در خصوص معلول ها است و پس از كشف علل بايد به سراغ دستگاه ها رفت و ديد كه توليدكنندگان مجموعه آلاينده ها و دستگاه هاي متولي مسائل زيست محيطي و حفاظت از آبها و رودخانه هاي كشور چه اقدام ويژه اي براي كاهش و يا جلوگيري از ورود آلاينده ها كرده اند؛ سازمان حفاظت محيط زيست به عنوان مسئول اصلي حفاظت از اين منابع آب پاكي را روي دست مردم ريخته و اعلام مي دارد سازمان ها و ارگان هاي توليد كننده آلاينده ها همكاري لازم را با ما نكرده و در بسياري از موارد به خاطر مصلحت هاي اقتصادي بايد از محيط زيست چشم پوشيد.

اين مسئولان كه حتي بيان اين مطالب را با اسم و مسئوليت سازماني خود در ظاهر به صلاح نمي دانند عنوان مي كنند براي كاهش آلاينده ها بايد تمام دستگاه ها از جمله وزارتخانه هاي جهاد كشاورزي ، صنايع ، نيرو ، كشور ، نيروي انتظامي ، شوراهاي شهر ، پا پيش گذاشته و بدون هيچ گونه اغماض و مصلحت انديشي واحد هاي متخلف را از ادامه فعاليت بازداشته يا وادار به جلوگيري از آلوده كردن محيط زيست و رودخانه ها كنند.   

آب شرب استان تهران از طريق سه رودخانه بزرگ جاجرود ، طالقان و كرج با ايجاد سد هايي در قسمت بالا دست و پايين دست اين رودخانه ها تامين مي شود اما متاسفانه طي سال هاي اخير در اثر عوامل مختلف كه مهمترين آن افزايش ساخت و سازهاي غير اصولي و غير مجاز در حريم اين رودخانه ها است سلامت آب آنها به خطر افتاده است و بررسي ها نيز نشان مي دهد با توجه به افزايش ساخت و سازها ، هشدارها در خصوص آلودگي اين سه رودخانه مهم استان نيز به نتيجه اي نرسيد.

مديركل حفاظت محيط زيست استان تهران دراين باره به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي گويد: گرايش متخلفين و متجاوزين به حوزه هاي آبريز و رودخانه هاي تامين كننده آب شرب تهران زياد شده است و محيط زيست استان نيز از امكانات ، حمايت ، نيرو و وقت كافي براي برخورد با تمام آنها برخوردار نيست و همچنين دستگاههاي ديگر همكاري شان مطلوب نيست.

وي با اشاره به تامين يك سوم آب شرب تهران توسط سد لتيان و مصوبه شوراي عالي امنيت ملي مبني بر برخورد شديد با عوامل تجاوز و آلاينده رودخانه جاجرود ، مي افزايد: به رغم اينكه محيط زيست تاكنون براي حفاظت از حريم رودخانه ، فنس كشي و پايش زيست محيطي 300 ميليون تومان هزينه كرده است هنوز بودجه 330 ميليون توماني مصوب شورا به دست ما نرسيده است.

دكتر محمد حسن پيراسته ، از آبگيري سد طالقان در سال جاري خبر مي دهد و اضافه مي كند: هر گونه ساخحت و ساز درحريم اين رودخانه نيز ممنوع شده است تا شاهد فاجعه مشابه رودخانه هاي كرج و جاجرود در اين منطقه نباشيم.  

وي همچنين در خصوص خروج صنايع آلاينده و جلوگيري از فعاليت آنها در حريم رودخانه ها مي گويد: متاسفانه عنايتي به مصوبه ممنوعيت فعاليت صنايع آلاينده  تا شعاع 120 كيلومتري خارج از محدوده شهرها نشده است و امروز ما در برابر ملاحظات عمده قرار دادند .