بازخوردهاي خارجي روابط چين و عربستان

به گزارش خبرگزاري مهر ، هوجين تائو در دور دوم از سفر يازده روزه خود شنبه 2 فروردين وارد عربستان سعودي شد تا با پادشاه و ديگر رهبران آن كشور ديدار كند. اين نخستين ديدار رئيس جمهوري چين از عربستان سعودي محسوب مي‌شود . پادشاه عربستان سعودي نيز در ژانويه سال گذشته از چين ديدن كرده بود . 

در سال هاي گذشته پكن به موازات موفقيت در بخشهاي مختلف اقتصادي در زمينه انرژي نيز از تلاش شركت هاي انرژي چين حمايت مي كند، تا اين شركت ها بتوانند به واسطه ديدارهاي رسمي مقام هاي بلند پايه از منطقه، معاملات خليج فارس را از آن خود كنند . چين همچنين با تبديل شدن به يك صادر كننده  بسيار مهم كالاهاي توليدي و سرمايه به منطقه  خليج فارس، زنجيره  وسيع معاملات انرژي خود را در منطقه پي مي گيرد.

از سال 1999 كه حجم مبادلات دو كشور در سطح دو ميليارد دلار بود اين رقم با افزايش متوسط 41 درصدي به 16 ميليارد دلار در سال 2005 بالغ گرديد .عربستان بزرگترين شريك تجاري چين و دومين بازار بزرگ صادراتي اين كشور در منطقه غرب آسيا و شمال آفريقا به شمار مي رود.

چيني ها سرمايه گذاري در عربستان سعودي را نيز به طور چشمگيري گسترش داده اند. از لحاظ استراتژيكي، اين روابط تجاري و سرمايه گذاري با اين هدف است كه تلاشهاي پكن را جهت تثبيت خود در محاسبات عربستان به عنوان يك مشتري طولاني مدت مطلوب براي صادرات نفت اين كشور تقويت كند. 

با دبير كلي هو جين تائو در سال 2002 در حزب كمونيست چين براي دست يابي به انرژي مورد نياز خود، دست به اتخاذ سياستي موسوم به "زو چو گو" به معني (فراروي) يا (پيشروي) زده است تا به واسطه آن سه شركت نفت ملي خود را ترغيب كند كه در بازارهاي خارجي ، از طريق خريد سهام، اكتشاف و حفاري در كشورهاي ديگر، احداث پالايشگاه ها، و ساخت خطوط لوله به سيبري و آسياي مركزي، اندوخته هايي مطمئن براي خود ايجاد كنند. 

به گزارش "مهر" اما اين استراتژي با سياستي كه روسها بر سر لوله خط انتقال انرژي ديجينگ با چينيها اعمال كردند در منطقه آسياي ميانه رنگ باخت و توجه چيني ها بيش از پيش متوجه خاورميانه شد . در سال 2003 بين روسيه و چين توافق شد تا خط لوله اي از سيبري شرقي به حوزه نفتي ديجينگ چين انتقال داده شود و با اتصال آن به خط لوله اي كه ديجينگ را به جنوب چين وصل مي كند تا چين مسير كوتاهتر و ارزانتري را براي تامين انرژي كسب كرده باشد ، اما در سال 2004 روسيه به دليل تحركات اقتصادي ژاپني ها براي انتقال پايانه شمالي اين خط لوله از چين به سواحل اقيانوس آرام روسيه قرارداد نفتي خود را با چين با بهانه كردن مشاركت ژاپني ( اختلاف ژاپن با روسيه بر سر جزاير كوريل) ملغي اعلام كرد .

اگر چه شركت هاي انرژي چيني در هر قاره اي، يا قرارداد منعقد كرده اند يا در پي انجام معاملات و انعقاد قرارداد هستند، ولي هيچ منطقه اي در دنيا از نظر اولويت براي برنامه ريزان انرژي چين قابل مقايسه با خليج فارس نيست. مطابق اعلان نظر انجمن جهاني انرژي IEA، تا سال 2010 احتمالاً بيش از 80 درصد از واردات نفت چين توسط خاورميانه تامين خواهد شد.

پس  از حملات 11 سپتامبر، وقتي از جذابيت ايالات متحده به عنوان محلي مناسب براي سرمايه گذاري عربستان كاسته شد، سعوديها به طور فزاينده اي به سمت شرق و سرمايه گذاري در اقتصاد پر رونق چيني ها رو كردند تا به كمك آن ها نقدينگي هنگفتي را كه از درآمدهاي نفتي عربستان انباشته شده بود دوباره وارد چرخه سرمايه گذاري كنند.

به گزارش "مهر" در مقابل چيني ها هم به نظر مي رسد با برقراري روابط نزديكتر با عربستان سعودي، كه يكي از هم پيمانان قديمي و طولاني مدت ايالات متحده است، بر آن هستند تا آمريكا را وادارند كه به طوري جدي تر به چين به عنوان كشوري كه صاحب نقشي جهاني است بنگرند.