دكتر سيد ضياء هاشمي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، با اشاره به مدت كوتاه دوران جواني در سالهاي نه چندان دور ، افزود: در چند دهه قبل به دليل اينكه جوانان فرايند تحصيلي طولاني نداشتند ، بعد از گذراندن دوره نوجواني و خارج شدن از مرحله كودكي ، زمينه مشاركتهاي اجتماعي در قالب شغل و فعاليتهاي گوناگون براي آنان ايجاد مي شد و به اين ترتيب هويت خود را تعريف مي كردند.
وي ادامه داد: طي دهه هاي اخير با تحولاتي كه در جوامع رخ داده ، گسترش ارتباطات و شهرنشيني و به خصوص طولاني شدن فرايند تحصيلات و آماده شدن افراد براي اشتغال ، دوره بين كودكي و بزرگسالي يا جواني بسيار طولاني شده است.
استاد دانشگاه تهران با اشاه به اينكه جوامع مختلف با اين مسئله مواجه هستند ، در خصوص ويژه گي هاي اين دوران گفت: در اين دوره جوان از شغل دائم برخوردار نيست و جايگاه اجتماعي مشخصي ندارد و در حال طي كردن يك دوره گذار است.
وي تصريح كرد: از زماني كه طولاني شدن دوره جواني در جوامع شكل گرفته ، جوامع انساني با مسائل مختلفي روبرو شده اند كه بزرگسالان نسبت به جوانان احساس نگراني دارند و جوانان هم نسبت به بزرگسالان احساس ترديد دارند كه اين امر نشات گرفته از به رسميت نشناختن كافي آنان توسط جامعه است.
هاشمي در خصوص نقش جامعه در هويت بخشيدن به جوان و پيشگيري از سوق يافتن او به سمت آسيب هاي اجتماعي ، تاكيد كرد: جامعه بايد با به وجود آوردن زمينه هاي ابراز هويت جوان در عرصه هاي مختلف علمي ، ورزشي ، اجتماعي و حتي نظامي ، در مسير به رسميت شناختن او حركت كند.
نظر شما