به گزارش خبرنگار موسيقي "مهر"، اين مراسم با قرائت قرآن توسط كريم منصوري (قاري بين المللي و برجسته ) آغاز شد و بعد ازآن مجري برنامه (ژاله صادقيان) با خواندن اين دوبيت شعر، برنامه را آغاز كرد:
در اوج به معراج شدن جاي اسف نيست / ترديد مكن مرگ هماورد هدف نيست
بر نامه سربسته غنچه خبري بود / كاينك نفسي بهر تماشا و تلف نيست
در ادامه برنامه، مجري مطلبي توصيفي از آخرين روزها و لحظه هاي حيات استاد تجويدي خواند وسپس ، نماهنگي از فعاليت هاي استاد پخش و چند تكنوازي و برنامه موسيقي به اجرا درآمد.
ابتدا، بهرنگ آزاده ، جوانترين شاگرد علي تجويدي ، به بداهه نوازي ويلن در دستگاه سه گاه پرداخت.بعد از اين برنامه نماهنگي از طرف سازمان صدا و سيما به خانواده تجويدي تقديم شد .آهنگساز اين نماهنگ مزدا انصاري بود و محمد عبدالحسيني آن را خوانده بود .
دراين نماهنگ كه نمايي كلي از زندگي استاد تجويدي را به تصوير كشيده بود .از پدراستاد ، هادي خان تجويدي، كه شاگرد كمال الملك بوده وبرخي از هنرمندان برجسته از جمله استاد ابوالحسن صبا ياد شده بود.
در ادامه اين برنامه شعري از بيژن ترقي با مضمون ؛آن آتش خاموش را بردارو آهنگي بزن / بر تار و پود جان ما چنگي بزن چنگي بزن....قرائت شد.
برنامه بعدي اجراي كيوان ساكت با دكلمه "مريم واعظ پور" بود كه در دستگاه دشتي نواخته شد .ابر مي بارد و من مي شوم از يار جدا /چون كنم دل به چنين روز به دلدار جدا / ابر و باران و من و يار ستاديم به وداع / من جدا گريه كنم ، ابر جدا ، يار جدا.....
نويد مصطفي پور با اجراي "چهارمضراب و آواز" در دستگاه سه گاه فضايي روحاني به محفل بخشيد و مخاطبان همزمان با تكنوازي ويلن اين نوازنده جوان مي خواندند ؛از برت دامن كشان / رفتم اي نا مهربان / با من آزرده دل / كي تو گشتي مهربان / رفتم كه رفتم ....
اجراي قطعه معروف "بهار مست " ساخته تجويدي از ديگر بخش هاي اين برنامه بود كه توسط "علي اصغر شاه زيدي" با همراهي ويولن وتنبك اجرا شد .
همايون خرم يكي از سخنرانان اين برنامه بود .وي از علي تجويدي به عنوان هنرمندي بزرگ ياد كرد و گفت : كسي كه مي خواهد به اين درجه دست پيدا كند نيازمند يك سلوك خاص است . بايد به مدرسه خاصي برود ، نزد اساتيد صاحب سبك كسب فيض كند.در كارش پشتكار داشته باشد تا به درجه استادي برسد. مهمتر از همه اين مراحل ، براي رهروان يك نيروي محركه به نام " عشق" لازم است كه يك موهبت الهي است .
خرم با شعر ،هر چه گويم عشق را شرح و بيان / چون به عشق آيم خجل مانم از آن /ادامه داد:تجويدي يك استاد هنرمند است ؛چرا كه كارهايش بر اساس آموخته هاي اوست و معجوني به نام "عشق" در دل كارهاي آن موج مي زند.
اين آهنگساز و نوازنده ويلن گفت : تجويدي قبل از ويلن فلوت مي زده است. وي دوره علمي موسيقي را با همين ساز نزد مرحوم ظهيرالديني ياد گرفت اما اين ساز نتوانست روح پرهياهوي اين هنرمند را راضي كند ؛بنابراين به دنبال يادگيري ويلن رفت !
اين هنرمند افزود :تجويدي يادگيري ويلن در ابتدا نزد سپهري آموخت .بعد از آن به مدت دو سال و نيم رديف هاي "حسين ياحقي" را فراگرفت .پس از آن نزد ابوالحسن صبا رفت و هفت سال شاگردي وي را كرد.
خرم با اين توصيف كه علي تجويدي همه مراحل سلوك را طي كرد ، گفت : او كار در راديو ، سازشناسي، هارموني ، آهنگسازي ، بداهه نوازي و ... سرآمد همگان بود.
اين موسيقدان شيوه آهنگسازي تجويدي را مهم دانست و تصريح كرد : وي در سازندگي تابع ذوق و تكنيك بود و همين مسئله باعث خاص بودن وي شده است .
در ادامه فرهاد فخرالديني از همسر مهربان و فداكار استاد تشكر كرد و جمعيت به احترام شوكت تجويدي، اين بانوي مهربان كه عمري در خدمت استاد بوده و همواره اذعان مي كرد كه"تجويدي متعلق به همه ايران است و نه فقط خانواده اش" ايستادند و دست زدند.
فخرالديني تجويدي را بخشي از فرهنگ عنوان كرد و افزود : ساز تجويدي يك هويت خاص داشت و همه مي دانستند كه اين صداي ساز ، ساز ويلن علي تجويدي است.
در پايان اين مراسم اركستر ملي به رهبري فرهاد فخرالديني و صداي عليرضا قرباني سه قطعه از ساخته هاي تجويدي را اجرا كرد.
پايان مراسم همه مي خواندند ؛جاي آن دارد كه چندي هم ره صحرا بگيرم/ سنگ خار را گواه اين دل شيدا بگيرم / مو به مو دارم سخن ها ،نكته ها از انجمن ها / بشنو اي سنگ بيابان ، بشنويد اي باد و باران / با شما همسازم اكنون ،با شما دمسازم اكنون ....
نظر شما