رئيس هيئت مديره انجمن حمايت از بيماران تالاسمي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: اين قبيل افراد مي توانند به شيوه هاي مصنوعي و بدون ايجاد مشكل ، ميزان هموگلوبولين خود را افزايش دهند.
دكتر محمود هادي پور ادامه داد: موضوع ممنوعيت اعطاي گواهينامه رانندگي به بيماران تالاسمي هر سال از سوي نيروي انتظامي مطرح مي شود كه با گذاشتن جلسات با مسئولان امر در نيروي انتظامي تغيير و تحولاتي در آن ايجاد مي شود اما بار ديگر در سال بعد اين مسئله تكرار مي گردد.
وي اظهار داشت: متاسفانه مشكل عمده انجمن هاي حمايتي از بيماران ، اين است كه با وجود اينكه افراد عضو اين انجمن ها از جمله متخصصان و فوق تخصص هاي بيماريهاي مختلف هستند اما هيچ گاه از نظرات آنان در تصميم گيري هاي كلان در مورد ساختارهايي غير مرتبط با بهداشت و درمان نظير پليس ، استفاده نمي شود.
رئيس هيئت مديره انجمن حمايت از بيماران تالاسمي تصريح كرد: هم اكنون تعداد زيادي از بيماران مبتلا به تالاسمي از طريق رانندگي هزينه هاي زندگي خود و خانواده را تامين مي كنند اما هر سال براي آنان مشكل گواهينامه مطرح مي شود.
وي گفت: ممكن است شدت و نوع ابتلا برخي از بيماران تالاسمي به گونه اي باشد كه حتي پيش از سن 20 سالگي جان خود را از دست دهند اما تعداد زيادي از آنان هم اكنون در جامعه حضور مستمر داشته و داراي شغل هستند ، به گونه اي كه سالها مسئوليت تامين خانواده خود را بر عهده دارند. بنابراين در تصميم گيريهاي كلان نظير ارائه گواهينامه رانندگي و استفاده از امكانات رفاهي بايد بخش تخصصي خارج از بدنه دولت نيز مورد مشورت قرار گيرند.
هادي پور با بيان اينكه بسياري از تالاسمي با داشتن شغل و خانواده زندگي عادي خود را دارند ، بنابراين بايد مانند ديگر افراد سالم بتوانند امكانات درماني و رفاهي استفاده كنند، گفت: به علت مشكل كمبودهاي مربوط به اشتغال در جامعه بسياري بيماران تالاسمي نيز در آژانس ها و يا به صورت شخصي به شغل رانندگي شاتغال دارند و از اين طريق امرار معاش مي كنند بنابراين منصفانه نيست كه بدون دليل و مبناي علمي و بدون مشورت با پزشكان آنان را از امكانات جامعه محروم كرد.
نظر شما