كتاب رباب رومي منتشر شد

به گزارش گروه موسيقي خبرگزاري مهر،در اين كتاب 1188 صفحه اي كه براي نخستين بار به موسيقي مولانا پرداخته ، نكته هايي نو و تازه مطرح شده است . در پيش درآمد (مقدمه) مولف (ص12)چنين آمده است:
"مي دانيم راه سلوك مولانا به سوي خداست ، اما (پژوهشگران و مولاشناسان) اين حركت انشايي و سلوك جوهري را با دو بال شريعت و طريقت توصيف كرده اند ، در حالي كه شايد همگان ندانند يا بدانند شريعت و طريقت به روي هم يك بال او و موسيقي (سماع) بال ديگر مولانا در اين پله پله تا ملاقات خدا رفتن بوده است.  مجموعه حاضر (رباب رومي) بر اثبات اين نظريه پاي مي فشارد و دليل (از زبان خود مولانا) مي آورد."
همچنين در پيش درآمد كتاب بررسي موضوعي اشعار موسيقي مولانا تحت عنوان سي نماي موسيقايي آمده است :
سي نماي موسيقايي مولانا (Mowlana,s 30 musical forms)(بررسي موضوعي اشعار موسيقايي مولانا)
در اين بخش مقاصد موسيقايي مولانا به صورت موضوعي تحت سي عنوان يا سي نماء تعريف شده و هر نمايي، نمادي از موضوعي موسيقايي در انديشه و آثار مولانا محسوب مي شود.

نمونه هايي از شواهد شعري مربوط به هر نما ارائه شده است ، تا جايي كه خواننده و پژوهنده خود بتواند بيتي از او را در پهنه يك يا چند عنوان ازعنوانهاي زير قرار دهند:
در مبحث رباب مولانا فرمود: "شش گوشه رباب ما شارح سر شش گوشه عالم است و الف تار رباب مبين تالف ارواح است به الفِ الله ... . مولانا مي گويد: الف رباب ما را به ياد رب (پروردگار) بيندازد. تفاوت رسم الخطي رباب ساز موسيقي و رب (پروردگار) در الف آنست و به عقيده مولانا اين الف موجب الف و الفت ميان ارواح و پروردگار مي باشد".

همچنين در يك نظريه تخصصي موسيقايي مولانا در "رباب رومي" (ج1، ص 388) آمده است:.
"مولانا معتقد است ، ني، با يك صدا مي نالد، ... اما در مورد رباب او عقيده مند است كه در رباب، ناله هاست و فراق ها زيرا مجموعه تشكيل دهنده رباب، غريبانند..." مولانا بر آنست كه به دليل گفته شده، ناله، در رباب افزودن بر ني است و سخن ما نيز همين جاست.

از مهمترين بخش هاي رباب رومي بخش دم يا تعيين موسيقي اشعار و آوانگاري نمونه هاي شعري تقطيع شده است:
در يك نگاه قريب 3هزار بيت در 36 وزن عروضي تقطيع شده و هر بحر نيز در چند وزن موسيقايي شش هشتم يا دو چهارم  يا يك مصراع در يك ميزان آوانگاري شده است.
و در بخش چهارم: تذكار ابيات موسيقايي موجود در رباب رومي با نشانه هاي (كد) هاي كوتاه معرف بحر عروضي هر بيت. مانند:
 از سرو گويم يا چمن، از لاله گويم يا چمن / از شمع گويم يا لگن يا رقص گل پيش صبا
 نشانه بحر رجز وزن اول است كه در بخش سوم شرح و تقطيع و آوانگاري شده است و بدين ترتيب كليه اشعار موسيقايي مولانا به وزن هاي عروضي، ايقاعي، اتانين، واژگاني تقطيع و نت نگاري شده است.