از سال 1979 كه سفارت آمريكا در طرابلس بسته شد تا ماه پيش ليبي همواره به عنوان كشور حامي تروريسم و ناقض حقوق بشر معرفي مي شد . جالب اينكه 24 فروردين شون مك كورمك سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا اعلام كرده بود كه ايالات متحده هنوز آماده نيست تا نام ليبي را از ليست كشورهاي حامي تروريسم خط بزند.
اينكه به يكباره ليبي از ليست حاميان تروريسم خارج و معمر قذافي رهبر كشور دموكراتيك مي شود نكته اي است كه بايد آن را در تعاريف آمريكايي تروريسم و يا توبه نامه مقام ارشد ليبي جستجو كرد .
دولت آمريكا در حالي كه افكار عمومي منطقه خاورميانه را نسبت به خود منفي مي بيند بر آن است تا چهره اش را در سطح منطقه بهبود بخشد و از ديدگاه هاي سياسي كاري صرف در سياست خارجي خود پرهيز نمايد .
آمريكا با بسياري از كشورها سياست غير همسو دارد و براي همراهي آنها با واشنگتن سياست تطميع و تهديد را در پيش گرفته است . مقام اول ليبي در پي فشارهاي آمريكا برنامه هسته اي خود را متوقف كرد و ننگي را براي خود خريد تا بقاي حكومتش را حفظ كند .
اما اين امر براي ساير كشورها تهييج كننده نبود و عواقب كشورهاي مماشات كننده با آمريكا مثبت ارزيابي نشد . برقراري روابط آمريكا با ليبي پس از يك دوره اعمال فشار الگويي است كه واشنگتن قصد دارد آن را به ساير كشورهايي كه با آمريكا و به زعم اين كشور با جهان خصومت دارند القاء كند .
ارزيابي مهر حاكي است اگر چه برخي معتقدند آمريكا با شيوه فوق سعي دارد ايران ، سوريه و حتي كره شمالي را نيز به جرگه كشورهاي مطيع درآورد ، اما اين نكته واضح است كه موقعيت تمامي كشورهاي مخالف آمريكا از شرايط متفاوتي برخوردار است و الگو قرار دادن كشورهاي توتاليتر براي كشورهايي كه مرامنامه سياسي معناداري دارند نمي تواند قرين موفقيت و كاميابي باشد .
نظر شما