اخيرا بارزاني در سفر خود به كويت از اعلان آمادگي كردستان براي ايجاد كنسولگري تل آويو سخن رانده بود .
در اينكه كردها در عراق در طول حيات سياسي قرن بيستم اين كشور، چه در زمان قيموميت انگليس و چه پس از آن به دنبال هويتي مستقل براي خود بودند هيچ شكي نيست .
نظام حكومتي فدرالي روزنه اي است كه كردها مي توانند در دراز مدت با تكيه بر آن به خواسته هاي ديرينه خود دست يابند. سياستي كه در سال 1963 نيز دنباله رو آن بودند. اما آغاز ابتكار عمل اين نيت و كسب هويتي بين المللي گزينه اي نيست كه براي كردها منشا خير و بركت باشد .
كردها از طرف شمال با تركيه همسايه هستند كه محبوبيت خوبي در نزد اين همسايه شمالي به دليل پشتيباني از حزب PKK ندارند . در درون عراق نيز به دليل تفكرات استقلال خواهانه مورد سو ظن اعراب اعم از شيعه و سني قرار دارند . همچنين به لحاظ جغرافيايي كردستان عراق به آبهاي آزاد جهاني راه ندارد و بدون رضايت اطرافيان داخلي و خارجي دستيابي به هويتي مستقل دور از دسترس است .
مسئولان كرد عراقي به اين موضوع واقفند كه هر گروه يا كشوري كه با رژيم صهيونيستي روابط حسنه برقرار كند مورد توجه غرب قرار مي گيرد . بر همين اساس با زمزمه ايجاد رابطه با تل آويو بر آن هستند تا در مجامع بين المللي به ويژه از كشورهاي غربي مورد توجه قرار گيرند و پيش زمينه هاي پيدايش هويت مستقل را كسب كنند .
پيگيري اين سياست براي كردهاي عراق به دليل قرار گرفتن در وضعيت غير متعارف جغرافياي سياسي عملي نيست . هر چقدر هم كشورهاي اطراف منطقه كردستان عراق با آمريكا و رژيم صهيونيستي رابطه خوبي داشته باشند موجب نخواهد شد كه اين كشورها در مسائل حساس ملي با آمريكا و يا هر كشور ديگري مماشات كنند و منافع ملي خود را به خطر بياندازند .
نظر شما