به گزارش خبرگزاري "مهر" به نقل از دليل الكتاب، مؤلف در دايرة المعارف علامه عبدالحسين شرف الدين به مسائل متعددي از علامه مي پردازد.
او در بخش نخست به زندگي علامه شرف الدين پرداخته است و عنوان مي كند كه علامه در سال 1290 ه در كاظميه متولد شد . وي به فراگيري علم و اخلاق تلاش كرد تا جائيكه در كرامتهاي اخلاقي پيشگام شد و فعاليتهاي ديني و علمي خود را از عنفوان جواني شروع كرد.
گام اول در زندگي علمي اش شركت در نشستهاي علمي در سامراء و نجف اشرف بود و با علماي ديگر نيز در ارتباطي تنگاتنگ قرار داشت.
علامه شرف الدين به دليل دارا بودن توان بيان، زباني گيرا و ذهني فرار توانست جايگاه علم و هنر را بخوبي حفظ كند، از اين رو در دو زمينه فكر وعقل نيز سر آمد شد.
علامه در طول حيات خود به دين، نرمش اخلاق، اعاده حق، امر به معروف و نهي از منكر، تواضع با علما و دلجوئي از ضعيفان را در كارهاي خود فرا مي خواند.
علامه در 8 جمادي الثاني در سال 1377 درگذشت و طبق وصيتش در نجف اشرف در جوار مرق مطهر امام علي (ع) داخل صحن در يكي از اتاقهاي محيط به ضريح دفن شده است.
از علامه شرف الدين بيش از 30 جلد كتاب به جا مانده اند :مراجعات كه به زبانهاي فارسي، انگليسي و اردو ترجمه شد، فصول مهم در تأليف امت كه در آن به بيان اختلاف ميان شيعه و سني بر اساس عقل و استنتاج و تحليل اقدام كرده است، پاسخ به مسائل موسي جار الله ( يكي از علماي شيعه)، مجالس فاخر در عزاداري اهل بيت كه در آن فلسفه ماتم و عزاداري امام حسين (ع) و خانواده اش را بيان مي كند، فلسفه ميثاق و ولايت از جمله اين آثار است.
در بخشهاي بعدي كتاب نويسنده به معرفي و تحليل برخي از كتابهاي مهم او، خطبه ها، سخنرانيها، نامه ها و سفرهاي او به كشورهاي مختلف اشاره مي كند.
نظر شما