دكتر رزيتا اماني ، عضو هيئت علمي دانشگاه بوعلي سينا در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، افزود: پس از بازنشستگي ديگر انسان مجبور نيست كه كاري انجام دهد كه ديگران مي خواهند ، بلكه مي تواند كاري را انجام دهد كه خودش مي خواهد و از آنجا كه فرد عادت ندارد و ياد نگرفته است كاري را كه خودش مي خواهد انجام دهد ، پيش از آنكه خود را آزاد احساس كند ، سرگردان ، مضطرب ، افسرده و ناسازگار مي شود.
وي با تشريح تغييرات جمعيتي در سطح دنيا ، تصريح كرد: افزايش سطح بهداشت جوامع باعث شده اميد به زندگي در 2 دهه اخير به طور متوسط از 48 به 76 سال افزايش بيابد و در واقع يك فرد پس از بازنشستگي هنوز يك ربع از سالهاي زندگي خودش را پيش رو دارد.
اين استاد دانشگاه با اشاره به اهميت آموزش پيش از بازنشستگي و عدم توجه كافي متوليان امور به اين مسئله ، اظهار داشت: قبل از بازنشستگي رسمي ، مي توان با استفاده از كارهاي گروهي و زمينه سازي براي برخورد صحيح با بازنشستگي ، از ميزان فشار رواني و استرسي كه منجر به كاهش سطح سازگاري افراد مي گردد ، كاست. چرا كه اين امر يكي از مهمترين خدمات مشاوره اي در بعد راهنمايي است.
نظر شما