دكتر عليرضا شريفي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر گفت: موضوع آموزش هر نوع زباني با شنيدن ، صحبت كردن ، خواندن و نوشتن دنبال مي شود و اين در حالي است كه سيستم يادگيري زبان انگليسي و عربي در آموزش هاي رسمي كشور با نوشتن و خواندن آغاز شده و بعد به مرحله حرف زدن مي رسد.
وي با تاكيد بر اينكه دانش آموزان بلافاصله پس از ورود به دوره راهنمايي و رويارويي با چند معلم ، در كنار آموزش زبان مادري ، مجبور به يادگيري دو زبان عربي و انگليسي نيز هستند ، اين امر را چالشي بزرگ براي يادگيري اين زبانها دانست.
عضو گروه پژوهشي جامعه شناسي خانواده پژوهشگاه تعليم و تربيت تصريح كرد: بر خلاف بيان هاي نظري آموزش و پرورش مبني بر اهميت آموزش زبان انگليسي ، اين امر طي 10تا 15سال اخير با افت و خيزهاي فراوان مواجه بوده است و تعيين برنامه هاي زماني متغير 2 ، 3 و 4 ساعته براي كلاس هاي درس زبان انگليسي در مدارس مبين اين امر است.
شريفي با اشاره به اينكه در نظر نگرفتن اعتبارات كافي براي آموزش رسمي زبان انگليسي يكي از چالش هاي اساسي آموزش و پرورش است ، تاكيد كرد: آموزش هر نوع زباني نيازمند كار تئوري - عملي است اما با اين حال تقريبا هيچ مدرسه اي داراي لابراتوار زبان نيست.
پژوهشگر تعليم و تربيت خاطر نشان ساخت : در مدارس با ايجاد يك لابراتوار زبان مي توان زمينه هاي آموزش سه زبان انگليسي ، عربي و فارسي را فراهم كرد و يا اينكه مسئولان مي توانند با تكميل نوارهاي صوتي ناقص موجود ، دانش آموزان را از مجموعه هاي صوتي و تصويري درسي بهره مند سازند.
وي ادامه داد: آموزش فارسي زبان انگليسي در كلاس هاي درس مانند حفظ جدول ضرب تنها براي حل تست هاي كنكور كاربرد دارند و نمي تواند به تسلط دانش آموزان در اين زمينه كمك چنداني داشته باشد.
شريفي ، زبان را ظرف فرهنگ هر جامعه اي دانست و گفت: بازنگري در محتواي كتاب هاي درسي ، آموزش هاي فني ضمن خدمت براي معلمان زبان و ايجاد وسايل و تجهيزات كمك آموزشي براي آموزش اين درس از ضروريات اجتناب ناپذير آموزش و پرورش به شمار مي رود.
نظر شما