منيره نوبخت عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي در رابطه با نسبت دين و آزادي به خبرنگار"مهر" گفت : دين و آزادي دو مقوله كاملا متفاوت هستند. دين واژه اي كاملاً كلي و اصلي است كه تداعي كننده بسياري از واژه هاي ديگر بوده و از جهت معنايي بسيار وسيع است.
نوبخت آزادي را تداعي كننده يك مفهوم خاص تلقي كرد و گفت : وسعت شمول مفاهيم دين و آزادي بسيار متفاوت است. شايد در مجموع بتوان گفت آزادي يكي از آن مفاهيم متعددي است كه با محوريت دين به ذهن متبادر مي شود، پس از اين مرحله به صورت طبيعي ارتباط ميان اين دو مقوله با يكديگر مطرح و پرسشهايي چون چيستي مفهوم رابطه اين دو واژه، چيستي معناي آزادي در دين و همچنين وجود تضاد ميان تقيدات با مفهوم آزادي مطرح مي شود.
اين عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي افزود : يكي از واژه هايي كه در محور دين به ذهن متبادر مي شود نوعي ضابطه مندي و تقيد است، زماني كه به دين اشاره مي كنيم و روشمندي و ضابطه مندي به ذهن مي رسد. بي ترديد انسان درباره رابطه اين واژگان با آزادي نيز فكر مي كند چرا كه بين تمام اين مفاهيم كه به ذهن مي رسد رابطه منطقي و قابل تعريفي وجود دارد.
نوبخت پاسخ به اين پرسش ذهني را كه آيا نوع ضابطه مندي كه از دينداري حاصل مي شود با آزادي منافات دارد كاملا منفي دانست و تصريح كرد كه حركتهاي روشمند مي تواند با آزادي جمع شود.
رئيس شوراي فرهنگي اجتماعي زنان تأكيد كرد : نكته مغالطه برانگيز يكسان دانستن مفهوم آزادي با بي قيد و بندي مطلق است كه به هيچ وجه نمي توان آن را منطقي محسوب كرد. ممكن است برخي آزادي را عدم محدوديت در نظر بگيرد در صورتي كه اين مفهوم از آزادي واقع بينانه نيست. شايد كلمه اي كه در مقابل آزادي قرار مي گيرد محدوديت نبوده و اجبار باشد. انسان هر حركتي را آزادانه يا از روي جبر انجام مي دهد.
وي يادآور شد : به طور كلي واژه آزادي به معناي عدم وجود قيد و بند و دين به معناي محدوديت ها و قيد و بند هاي مغاير با آزادي نيست.
منيره نوبخت در پاسخ به اين پرسش كه دين تا چه حد به انسان اجازه آزادي داده است گفت : دين راه را نشان مي دهد و نشان دادن راه به معناي طي طريق نيست، انسانها مي توانند راهي را كه دين نشان مي دهد انتخاب كند يا بدان بي توجه بمانند، بدان معنا كه انسان در انتخاب راه با هدايت عقل خود يا هدايت دين مختار است.
عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي در رابطه اين كه دين چه جايگاهي براي آزادي قائل است، گفت : دين در درجه اول انسان را كاملاً مختار گذاشته است. دين ارائه كننده روش و در واقع يك راه است كه فردي ديندار با انتخاب و اختيار خود و تجويز دين حركت مي كند و بديهي است كه بايد مراعات و ملاحظاتي داشته باشد.
وي دو علت را براي اين انتخاب آزادانه دانست و يكي از آن علل را انتخاب ارادي اصل دين عنوان كرد و گفت : هر حركتي كه مبناي آن اراده بوده ماهيت آن اختياري تلقي مي شود و مسئله دوم اين كه رعايت يك سري مراعات و ملاحظات به صورت طبيعي اتفاق مي افتد، چرا كه حركت انسان با دين و منهاي دين دربرگيرنده رعايت محدوديتهايي است كه اين محدوديتها منهاي دين نيز وجود دارد. ضوابط و تقيداتي كه در حركت دين محور وجود دارد مثبت و به نفع انسان تلقي مي شود.
نظر شما