به گزار خبرگزاري مهر،روزنامه نيويورك تايمز با بيان اين مطلب نوشت : موفقيت يا شكست پيشنهاد بين المللي براي متوقف كردن برنامه هسته اي ايران به طور وسيعي به اين منوط است كه تهران به يك پيش شرط كه درخواست اروپا نام گرفته است، تن دهد: ايران بايد تمام فعاليت هاي مربوط به غني سازي اورانيوم را متوقف نمايد.
اين روزنامه آمريكايي مي افزايد: اگرچه اين درخواست ظاهرا بطوركامل مشخص است، اما اينكه واقعا تعليق غني سازي چه معنايي دارد، نامشخص و مبهم است. همين درخواست موضوع ديپلماسي عصبي در تمام جهان شده است- نوعي از گفتگوهاي پيش گفتگو- همه در پي پيدا كردن تعريفي هستند تا ايران و شش كشور بتوانند در پشت انگيزه ها آن را بپذيرند. نتيجه مشخص خواهد كرد كه آيا گفتگوها پيش از آنكه به طور رسمي آغاز شود، پيش مي رود يا شكست مي خورد.
كشوهاي غربي نتوانسته اند در مورد توقف غني سازي كه آن را از ايران خواسته اند، به اجماع نظر برسند و مشخص كنند ايران تا چه حد اجازه دارد غني سازي كند كه از ديد قوانين بين المللي مجاز باشد.
ايران تاكنون بارها تكرار كرده است كه حق خود را براي غني سازي اورانيوم كنار نخواهد گذاشت. در طرف ديگر ماجرا اين است كه دولت بوش و برخي از كارشناسان هسته اي اعتقاد دارند ايران نبايد از سانتريفوژها استفاده نمايد.
اما منابع رسمي چندين كشور مختلف در مصاحبه ها و بيانيه هاي مختلف اعلام كردند كه نشانه هايي از خوشبيني و انعطاف پذيري را ديده اند و گفتند كه دو طرف درصدد هستند با يافتن نقاط مشترك زمينه اي را براي گفتگو پيدا كنند. مشكل اين است كه آيا سطح پاييني از فعاليت هاي غني سازي تحت عنوان "تحقيقات" نيز امكان پذير هست يا نه.
يكي از منابع ارشد ايراني اعلام كرد: تعريف غني سازي بسيار مهم است. كلماتي كه در بسته پيشنهادي هست، كلمات مقدس نيستند. اين فقط يك تصميم سياسي است و هر طرف بايد تا نيمه راه بيايد.
نظر شما