جواد محقق - شاعر و محقق ادبي، در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، ضمن بيان اين مطلب افزود: در برخي دوره ها زبان فعاليت زيادي از خودش نشان مي دهد و در برخي ادوار نيز فعاليت اندكي دارد. من در عين اين كه معتقدم بايد حدود و قصور خود را براي زبان داشته باشيم اما نبايد غيرقابل كنترل بودن آن را هم فراموش كنيم. زبان متعلق به مردم است. مردم با آن زندگي مي كنند. واژه ها را خود مردم مي سازند و خودشان هم به كار مي بندند.
محقق اضافه كرد: اين امر البته وظيفه و مسئوليت پاسداران زبان فارسي و متوليان فرهنگي را نمي كاهد اما اين كه تصور كنيم با ورود برخي واژه هاي تازه به زبان، زبان تضعيف شده و مورد هجمه قرار گرفته تصور منطقي و درستي نيست. ما حمله اعراب، مغول ها و ترك ها و افغان ها را به ايران داشته ايم اما تسلط واژگاني ما با وجود تاثير و تاثرات ناگزير حفظ شده است.
اين شاعر ادامه داد: زبان فارسي نشان داده كه نه تنها از اين اختلاط ها ضربه و لطمه جدي نديده بلكه دامنه هاي خود را گسترش داده، واژه هاي تازه آفريده و در نهايت ريشه هاي خود را تقويت كرده است.
وي با اشاره به پاره اي انتقادات صورت گرفته از صدا و سيما در سهل انگاري هاي زباني گفت: گاهي برنامه هايي در تلويزيون به چشم مي خورد كه واژه ها و اصطلاحاتي را روانه اجتماع و فرهنگ عمومي به ويژه كودكان و نوجوانان مي كند. غالبا خانواده ها و برخي كارشناسان از اين امر اظهار نگراني مي كنند اما واقعا جاي نگراني وجود ندارد؛ چرا كه اين واژه ها عمري بسيار كوتاه دارند و همواره ديده ايم كه با آمدن پديده تلويزيوني همه گير جديد، واژه هاي قبلي هم به بوته فراموشي سپرده شده اند.
جواد محقق تصريح كرد: اگر موردي در اين ميان يافت شود كه بيانگر تداوم و ماندگاري آن واژه جديد باشد نشان دهنده اين است كه اهل زبان ماندگاري آن را به طور فطري پذيرفته اند و آن عبارت مي تواند خلائي زباني را جبران كند. بنابراين نبايد از ورود واژگان به زبان احساس خطر كرد.
نظر شما