علاوه بر اين ايشان فرمول موفقيت و برآورده شدن «نيازهاى فورى» را در محورهاى مختلف ارايه دادند. از جمله:
1- اصلاح ادبيات و رفتار سياسى داخل كشور، بازنگرى در تقسيم بندى هاى مجازى موجود و جايگزينى مفاهيم حقيقى به جاى آن يك «نياز فورى» است.
ابتدا تقسيم بندى جبهه اى و دو قطبى جريان هاى سياسى كشور بايد به تقسيم بندى حزبى و متكثر تبديل شود، امرى كه به شفافيت بيشتر ديدگاه ها، افزايش رقابت هاى مفيد سياسى، بهره مندى كشور از چالش هاى صريح و مفيد سياسى و نيز خارج شدن مناسبات سياسى و ملاحظات ملى در سايه تعارفات غيرواقعى كمك خواهد كرد.
بى ترديد همه آن هايى كه دلشان براى اعتلاى ايران اسلامى مى تپد، «به دنبال رهايى از اختاپوس تحميل شده فرهنگى غرب» و دلباخته «استقلال سياسى و اقتصادى ملت» هستند، اصولگرايند و همه آنهايى كه بر تصحيح «روش ها، هدف هاى مرحله اى و تصميم گيرى ها» براساس قانون اساسى مصرند اصلاح طلب. به عبارت دقيق تر واقعيت اين است كه «اصلاحات اصولگرايانه و اصولگرايى مصلحانه» در هم تنيده و دو روى يك سكه اند.
از اين رو، بر اصحاب سياست و رسانه ها است كه عامدانه مفاهيم بلند و ارزشى اصولگرا و اصلاح طلب را از خود و ديگران مبرا نكنند و براى تقسيم بندى ها و ائتلاف هاى سياسى عناوين ديگرى بيافرينند. تا در اتمسفر ادبيات دو قطبى و مجازى سياسى موجود حركت مى كنيم، هرگز به چارچوب و هندسه مطلوب رقابت هاى سياسى و حزبى نخواهيم رسيد.
2- ضرورت و نياز فورى بعدى «پيرايش چهره فرهنگى» ايران اسلامى است.
«خرافه و سست انديشى»، «خوش بينى و بد بينى افراطى» به پديده ها و افراد و «ترسيم چهره اى خشن و اخم آلود» از نظام اسلامى توسط هر كس و در هر جايگاهى كه انجام شود، حركت در مسير مورد خواست دشمنان ملت براى جعل چهره اى خشن و طالبانى از دين و ميهن ما است.
اصلاح اين رفتار و پيراستن ساحت فرهنگ از تصميم سازى چنين افراد و تفكراتى نيز يك «نياز فورى» براى نظام اسلامى است.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامى همواره بر ضرورت ترويج فرهنگ گفت وگو و بيان آزادانه افكار در محيطى غيرمتحجر و غير وابسته تاكيد داشته اند و امروز بايد توجه داشت كه هرگز «نبايد با كسانى كه در محيط حوزه هاى علميه، دانشگاه ها و محيط هاى فرهنگى و مطبوعاتى حرف تازه اى را مطرح مى كنند، با جنجال برخورد كرد. بلكه بايد ميدان را براى پرورش فكر و انديشه باز گذاشت.»
بر اين اساس حد يقف ورود متوليان امور، بازنگذاشتن «دست دشمن براى انتشار گازهاى سمى فكرى و براندازى خاموش» است. امرى كه بر عهده آنان است و البته «ربطى به لزوم آزادى و آزاد انديشى هم ندارد.»
دولت و عموم دستگاه هاى فرهنگى هم متوجه اين مسووليت هستند و بايد به جاى ترويج «خرافه و سست انديشى» در ذهن جوانان كه خواسته دشمن است، پايه هاى ايمانى روشن بينانه و مبتنى بر معارف اصيل اسلام و فرهنگ متعالى ايران را در ذهن جوانان ماندگار كنند.
ابزار و مسووليت ها در اختيار آنان است و طبعا در برابر انحرافات فرهنگى و فكرى مسوول و پاسخگو خواهند بود.
3- نياز فورى سوم؛ درك اين مفهوم در برنامه ها و عمليات هاى اداره كشور است كه «رشد اقتصادى بايد همپاى عدالت پيش برود». چنانكه عدالت اجتماعى نيز بدون رشد اقتصادى و پيشرفت امكان پذير نيست.
فرمول رشد اقتصادى در فضاى فعلى ايران اسلامى مهار متجاوزان به ثروت هاى ملى، مبارزه واقعى با فساد و ويژه خوارى، حمايت از سرمايه گذارى و امنيت آن، توسعه زيرساخت هاى علمى و فناورى، كارآفرينى و توليد، مبارزه جدى و غيرتشريفاتى با قاچاق و فساد، اصلاح و پايدارى مقررات اقتصادى، استفاده صحيح از نفت و منابع ملى و بهره مندى از روش هاى درست بازاريابى جهانى و نيز تحكيم مدبرانه جايگاه كشور در نظام بين الملل است.
فرمول عدالت اجتماعى هم عدالت در عزل و نصب ها و باندى نكردن مسووليت ها، توجه به مناطق محروم، ايجاد فرصت هاى برابر، كم كردن فاصله طبقاتى و نهايتا قاطعيت و پرهيز از تعارفات و تهذيب نفس است.
على القاعده مهم ترين نكته در راهكارهاى ارايه شده توسط رهبر انقلاب، ضرورت توجه همزمان مديران ارشد كشور به ضرورت هاى ياد شده و انطباق رويكردها و اقدامات با برنامه هاى راهبردى كشور از جمله سند چشم انداز و برنامه توسعه چهارم است. انحراف از اين برنامه ها هم نه كار اصولگرايان است و نه انديشه اى اصلاح طلبانه!
--------------------------------------------------
نويسنده : پرويز اسماعيلي - منبع: روزنامه جوان 31/3/85
نظر شما