انور صمدي راد در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: خشونت در خانواده اصلا وابسته به طبقه خاص ، سطح تحصيلات ، سواد ، تعداد فرزندان و... نيست و هر كسي با توجه به شرايط زندگي خود خشنوت را تجربه مي كند اما هر زندگي پيچيده تر و تامين هزينه زندگي مشكل تر باشد ، خشونت نيز بيشتر مي شود.
وي خاطر نشان كرد: در جامعه ما هنوز در خانواده ها جاي نيافتاده كه برخورد نامناسب ، با صداي بلند صحبت كردن ، نگاه تند ، هل دادن ، برخورد عاطفي و... نيز جزئي از خشونت محسوب مي شود و خشونت ها تنها در ابعاد فيزيكي ، جسمي ، جنسي و رواني خلاصه نمي شود.
اين جامعه شناس تاكيد كرد: بنابراين اين نوع رفتارها و برخوردها در تمامي خانواده ها به وجود مي آيد اما ممكن است به دليل اينكه نمي دانند نوعي از خشونت است ، به راحتي از كنار آن بگذرند و همچنين بستگي به اين امرنيز دارد كه افراد در چه خانواده هايي بزرگ شده اند و چه برخوردهايي را تجربه كرده اند.
صمدي راد گفت: البته قانوني نيز براي برخورد با اين نوع ناهنجاري هايي كه از مصاديق خشونت محسوب مي شود در كشور وجود ندارد.
وي افزود: بر اساس تحقيقات انجام شده ، زنان و مردان واكنش هاي متفاوتي نسبت به آنچه در دوران كودكي و نوجواني در خانواده تجربه كرده اند نشان مي دهند.
صمدي راد ادامه داد: زناني كه در كودكي خشونت را نسبت به مادرانشان ديده اند بنابراين در بزرگسالي تبديل به يك قرباني شده و مورد خشونت قرار مي گيرند اما پسران در صورتي كه پدر بر روي مادرشان اعمال خشونت مي كرده ، آنان نيز در بزرگسالي تبديل به آدم هاي خشن مي شوند.
نظر شما