به گزارش خبرنگار دانشگاهي "مهر"، "باربارا ولف" يكي از مسئولان بخش آرشيو انيشتين در اين دانشگاه گفت: "اتل ميچانوسكي" يكي از اشخاص طراز اول برلين در اواخر سال هاي 1920و اوايل سال هاي 1930 با انيشتين روابطي برقرار كرده تا جايي كه او را تا لندن تعقيب كرده است.
اين دانشگاه بيش از 3500 نامه را كه طي سال هاي 1912 و 1955 بين اين دو رد و بدل شده بود، منتشر ساخت.
ولف از رابطه آنها به "ارتباطي عاشقانه" ياد كرد اما اطلاعات اندكي از ميچانوسكي انتشار داد جز اينكه وي در حدود 15 سال از انيشتين جوان تر بود.
به گفته "ولف"، انيشتين يك دوجين عاشق داشته كه با دو تن از آنها ازدواج كرده است.
نكته برجسته در بيش از 1300 نامه جديدي كه از انيشتين انتشار يافته، نحوه مطرح كردن اين روابط از سوي وي با "السا" همسر دوم و "مارگوت" دخترخوانده اش بوده است. در نامه پدر فرضيه نسبيت جهان به دخترخوانده اش در سال 1931 آمده است: خانم ميچانوسكي مرا تا انگليس تعقيب كرده و اين اقدام وي خارج از كنترل من بوده است.
انيشتين يكي از موسسان دانشگاه يهودي "هبرو" بود و دارايي ادبي و مقالات شخصي خود را در اين دانشگاه به جاي گذاشت. نامه خصوصي انيشتين كه بيشتر آنها به همسر دومش و از طرف همسر اول و دو پسرش بوده، سال ها در آرشيو انيشتين به امانت گذاشته شده است. اين نامه ها به درخواست مارگوت دخترخوانده اش منتشر نشد تا اينكه در جولاي سال جاري (20 سال پس از مرگ وي) دانشگاه اقدام به انتشار آنها كرد. در نامه هاي موجود در اين آرشيو رفتار ظالمانه "ميله وا" همسر اول انيشتين با وي درج شده است.
همچنين اين نامه ها از ميزان دارايي علمي برنده جايزه نوبل فيزيك در سال 1921 پرده برداشته است. انيشتين پس از جدا شدن از همسر اولش كل داراييش را به يكي از بانك هاي سوئيس سپرد و ميله وا از اين اموال به نفع خود و دو پسرش بهره برداري مي كرد.
نظر شما