وي درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : قطعا ادبيات ملي و بومي در سرزمين ما وجود دارد ، وقتي ما از عناصر بومي استفاده مي كنيم ، وقتي اشاراتي به افسانه ها و اسطوره هايي داريم كه ديگران از آن بي خبرند ، وقتي به حافظه تاريخي ملتمان مراجعه و قصه هايي را براي آنها بازگو مي كنيم كه ديگرملتها ازمعناي آن چيزي نمي دانند ، وقتي ازشعرهايي سخن مي گوييم و ازافسانه هايي حرف مي زنيم كه قلب ما را به درد مي آورد و يا اينكه مخاطب را دچارشور و شعف مي كند اما غيرايراني ها را دچار هيچ حسي نمي كند ، در واقع از ادبيات ملي خود سخن مي گوييم.
عرفان نظر آهاري تصريح كرد: ادبيات در دنياي امروز ابزاري در خدمت مصالحه است و روشي را كه منطق و مجادله و استدلال از عهده آن برنمي آيد ، ادبيات به خوبي آن را به سرانجام مي رساند ، درحال حاضرادبيات پلي بين فرهنگ ها، قلب ها و ملت هاست و راهي را كه سياست نمي تواند طي كند ، ادبيات طي كرده و از مرزها بدون آنكه اجازه و گذرنامه اي داشته باشد عبور كرده و به قلب هاي تك تك افراد يك جامعه سفرمي كند.
وي افزود : اهالي ادبيات ، سفيران بي ادعاي هركشورند ، رايزنهاي واقعي هركشوراهل ادب آن كشورهستند ، اگرشناختي ازيكديگرنداشته باشيم ، دوست و دشمني نيزنخواهيم داشت ، بنابراين لازم است ادبيات اين آيينه تمام نما و واقعي ملت ها را دراختياريكديگرقراردهيم تا به دوستي بيشتري برسيم .
اين شاعر يادآور شد : آموزه هاي واقعي انساني موضوعاتي جهاني هستند و متعلق به همه انسانها . تعاليم ، نصايح و روش هايي كه خرد بشري در طي قرنها به آن رسيده درادبيات ماندگارشده است و اين متعلق به همه مردم جهان است ؛ بنابراين ما مي توانيم درعين حال با داشتن ادبيات ملي ، ادبيات بومي نيز داشته باشيم.
عرفان نظرآهاري اضافه كرد : ادبيات ملي به جوان امروز هويت و اعتبار مي دهد ، تكيه گاهي است كه جوانان با اتكاء بر آن احساس ريشه دار بودن مي كنند ، ما بايد به جاي بسته نگري ، نگاهمان را گسترش داده و درعين دارا بودن هويت شخصي و بومي به يك نگاه جهاني و فرامرزي هم برسيم ، نگاهي كه مي تواند ما را هرچه بيشتر به هم نزديك كند و از اين جفرافيا و كره كوچك ، بهشتي بزرگ بسازد .
وي درخصوص لزوم تقويت ادبيات ملي توسط نهاد و ارگانهاي فرهنگي كشور، گفت : بيش ازاينكه نهادي كوشا باشد ، بايد مولف به جهان بيني وسيع دست پيدا كند ، كه براي اين امر بايد روح خود را گسترش داده و به پيرامون خود بنگرد ، اما اينكه پيشاپيش نهاد و ارگاني اين مسئوليت را به عهده گيرند ، شايد ساده نگري باشد.
عرفان نظر آهاري خاطرنشان كرد : به عقيده من ، كارزيادي ازعهده ارگانها بر نمي آيد ، درعين اينكه مراقبت از دارايي هاي گذشته وظيفه تك تك ماست ؛ گاهي اوقات ازسوي خود اهل قلم و سياستگذاري هاي كلان به ميراث فرهنگي و معنوي بي توجهي هايي مي شود كه نبايد چنين باشد .
نظر شما