پاداش عملی که کمتر از بهشت نیست

سایت شبستان نوشت: احسان و نیکی از فضائل برجسته انسانی است که در آیات و روایات بر آن بسیار تاکید شده است. چنانکه امیرمومنان امام علی (ع) می‌فرمایند: «نیکى کردن، گنج است و کریم، کسى است که مالک این گنج شود.» پیامبر خدا (ص) هم می‌فرمایند: «دل‌ها بر محبت کسى که به آنها خوبى کند و بر نفرت از کسى که به آنها بدى روا دارد، سرشته شده است.»

از این رو، در قرآن برای احسان و نیکی ثمرات و برکات فراوان برشمرده شده است. از آن جمله آیه ۱۰ سوره مبارکه زمر که می‌فرماید: «از پرهیزگاران پرسند: پروردگار شما چه چیز نازل کرده است؟ گویند: بهترین را به آنان که در این دنیا نیکى مى‌کنند، نیکى پاداش دهند و سراى آخرت نیکوتر از آن است و جایگاه پرهیزگاران چه جایگاه خوبى است».

امیرمومنان امام علی (ع) می‌فرمایند: «کسى که رشته احسان خود را قطع کند، خداوند توانایى [بر نیکى کردن] را از او بگیرد.» همان حضرت (ع) فرموده‌اند: «زیاد کار نیک انجام دادن، عمر را مى‌افزاید و نام را پرآوازه مى‌سازد.»

از امام کاظم (ع) روایت شده که فرمودند: «خداوند در زمین بندگانی دارد که برای برآوردن نیازهای مردم می‌‏کوشند؛ اینان ایمنی یافتگان روز قیامت‏اند.» و از امام صادق (ع) است که: «مردم، بیشتر از آن که با عمر خود زندگى کنند، با احسان و نیکوکارى خود زندگى مى‌کنند و بیشتر از آن که با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود مى‌میرند.»

و ایشان می فرمایند: «هیچ مسلمانی نیاز مسلمانی را برآورده نکند مگر اینکه خدای تبارک و تعالی او را ندا دهد: پاداش تو بر عهده من است و من به کمتر از بهشت برای تو راضی نخواهم بود.» امام باقر (ع) نیز فرموده‌اند: «چهار چیز از گنج های نیکوکاری است: پنهان داشتن حاجت، صدقه پنهانی، نهان داشتن درد و نهان داشتن مصیبت.»

منابع: غررالحکم،میزان الحکمه و کافی