امینی: برخی انتقاد را به معنی دشمنی با خود تلقی می‌کنند

به گزارش خبرنگار مهر، بیست و سومین شب شاعر به منظور پاسداشت مصطفی علی‌پور، عصر یکشنبه ۲۲ فروردین با حضور جمعی از شاعران و اهالی ادب در سازمان رسانه‌ای اوج برگزار شد.

اولین سخنران این برنامه اسماعیل امینی بود که گفت: متاسفانه این روزها ۲ رسم غلط بین ادبیاتی‌ها جا افتاده است. اول این که خیلی‌ها فکر می‌کنند حرف زدن درباره ادبیات، بیان ایده آل های خودشان است. مثلا دوست داند در زبان شعر امروز، نشانی از شعر گذشته نباشد یا به عکس. همین مطلب را نه به عنوان عقیده خود، بلکه به عنوان یک اصل علمی مطرح می‌کنند.

وی افزود: دومین رسم غلط هم این است که اگر کسی مطلبی علمی می‌نویسد، اگر از او انتقاد کنی، گویی با او دشمنی کرده‌ای. یک بار یکی از اساتید، کتابی درباره علم بدیع نوشته بود. من هم بعد از چاپ کتابش، نکاتی را در قالب یک مقاله، گوشزد کردم که بسیاری از آن‌ها ایرادات تایپی بودند. نکاتم را هم به طور محترمانه مطرح کردم. فردای چاپ مقاله، ناشر به من زنگ زد که تو آدم فلانی هستی! چون فلانی با استاد بد است تو را اجیر کرده که استاد را بکوبی!

این محقق ادبی در ادامه گفت: خوبی کار مصطفی علی‌پور این است که در کتاب «زبان شعر امروز» خود به جای این که خواسته‌های خود را بنویسد، با روش علمی نشان داده که شعر امروز چه گونه است. این راه و رسم کار علمی است. خدا را شکر که، آن آلودگی‌هایی که از حوزه‌های رقابت‌های سیاسی و اقتصادی وارد کار فرهنگی شده، تاثیری روی روح مصطفی علی‌پور نداشته است. قیصر امین‌پور هم همین گونه بود.

امینی در پایان سخنانش گفت: سعی کنیم کتاب‌ها را بخوانیم و در جلسات و مطبوعات صحبت کنیم. متاسفانه برخی، کتاب‌های سیدحسن حسینی را نمی‌خوانند اما درباره‌اش جلسه برگزار می کنند و مدعی هستند که برگزار کنندگان جلسات و گردهمایی های ادبی هستند.

بعد از امینی، مصطفی محدثی خراسانی به بیان ۲ خاطره از مصطفی علی‌پور پرداخت.

جواد محقق سومین سخنران این برنامه بود و در سخنان خود گفت: من مصطفی علی‌پور را می‌شناسم چون هر دو معلم بودیم. یک ضرب المثل انگلیسی می‌گوید معلم‌ها، معلم متولد می‌شوند. به تعبیر برخی، نمی‌توان معلم‌ها را تربیت کرد و آن‌ها خودشان، معلم هستند. علی‌پور یکی از افرادی است که به نظرم، واقعا معلم متولد شده است. یاددهنده بودن او همیشه در کنار یاد دادن، تداوم و استمرار داشته است.

وی گفت: علی‌پور از تک تک لحظات استفاده می‌کند تا بتواند در شعرش، ذهن مخاطب را از آن خود کند. او از هر چیز تازه‌ای به شگفت می‌آید و افراد و حوادث برایش عادی نمی‌شود. او با دست و دل باز، به دیگران و شاگردانش می‌آموزد. چون در مقابلش، اساتیدی را دیده‌ام که می‌گویند مگر همه چیز مفت و مجانی است؟ از دیگر ویژگی‌هایی که می‌توانم برای علی‌پور برشمارم، رعایت اخلاق حرفه ای، مناعت طبع، تلاش زیاد و سخت کوشی است.

سخنران بعدی این مراسم، منوچهر علی‌پور، برادر مصطفی علی‌پور بود که در ابتدای سخنانش گفت: مصطفی در حوزه شعر، نقد شعر و پژوهش، گام‌های خوبی برداشته است. من می‌خواهم درباره حوزه پژوهشش صحبت کنم و بعد خاطره بگویم. کتاب «ساختار زبان شعر امروز» پایان نامه دانشگاهی آقای علی‌پور بود و برای نوشتن این کتاب، زحمت زیادی کشید. به یاد دارم که یک بار وقتی وارد اتاقش شدم، با فیش برداری‌های زیادی روبرو شدم که روی کاغذهای مختلف، دور تا دور او را گرفته بودند. این کتاب امروز مرجع دانشجویان ادبیات است چون اولین کتابی است که درباره شعر امروز فارسی منتشر شده و در آن از منابع دسته اول استفاده شده است.

سید احمد نادمی شاعر دیگری بود که در این برنامه به سخنرانی پرداخت و گفت: مصطفی علی‌پور از اول، و از همان زمانی که هنوز ندیده بودمش، همیشه برایم به‌عنوان یک شاعر مرموز و حساسیت برانگیز مطرح بوده است. او ۲ کتاب کوچک نازک شعر چاپ کرد و این کتاب‌ها بارها و بارها جایزه گرفتند و در زمان چاپشان، خیلی از آن‌ها صحبت شد. هر فرد دیگری جای علی پور بود، تا به حال روی یک کرسی مدیریت نشسته بود و هرچند سال یک بار، کتابی جدید چاپ می‌کرد.

این مترجم در ادامه گفت: هم حرکت تاریخ و هم حرکت ادبیات را می‌توان در شعرهای علی‌پور دید. اما او شعرهایش را چاپ نمی‌کند. به همین دلیل هم هنوز برایم مرموز است. او در این سال‌ها، با تمام وجود از شعر نیمایی گفته است؛ آن قدر که شعرهای خودش را چاپ نمی کند. بلکه به طور مستمر در کلاس‌های شعرش حضور داشته است. علی‌پور حاضر است هرچیزی را کنسل و لغو کند اما کلاس و جلسه شعرش را نه.