به گزارش خبرگزاري مهر، با پيروزي انقلاب اسلامي ايران در تاريخ 22 بهمن 1357 برخي از شهرهاي كشور دچار بحران شده و تعدادي از افراد شورشي و ضد انقلاب در برخي از شهرهاي مرزي دست به تحركات نظامي و ترور مردم بي دفاع و شخصيت هاي فرهنگي و سياسي زدند. در كردستان، تركمن صحرا، آذربايجان و خوزستان گروههايي به نام خلق كرد، تركمن وعرب بوجود آمده بودند و روند جداسازي را دنبال مي كردند. در اين موقعيت كردستان به دليل وجود احزاب ضد انقلاب بيشتري وضعيت خطرناك تر و بحراني تري را پيشرو داشت به طوري كه حتي در سنندج دولت خودخوانده اي به رهبري «شيخ عزالدين حسيني» و «قاسملو» تشكيل داده بودند.
در تاريخ 23 مرداد نيروهاي حزب دموكرات كردستان به پاوه حمله كردند و اين شهر را به محاصره در آوردند و با آتش خمپاره راههاي منتهي به شهر را مسدود و حلقه محاصره را تنگ تر كردند.
عليرغم مقاومت نيروهاي « دستمال سرخ»، نيروهاي ضد انقلاب كرد پيشروي كرده و چند نقطه شهر را به تصرف خود در آوردند كه در صورت ادامه پيشروي و تسلط ضد انقلاب به شهر پاوه، راه نفوذ آنان به كردستان نيز باز مي شد به همين دليل با درخواست شهيد وصالي از مركز جهت اعزام نيروي كمكي، در تاريخ 25 مرداد شهيد دكتر مصطفي چمران -كه در آن زمان معاون نخست وزير دولت موقت بود- همره با شهيد تيمسار فلاحي فرمانده نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران، ابو شريف فرمانده عمليات سپاه با بالگرد وارد پاوه شدند و پس از چند ساعت شهيد فلاحي و ابوشريف به كرمانشاه بازگشتند و از آنجا كه جنگ به صورت مردمي بود نيروهاي دكتر چمران در تركيب مردم جاي گرفتند و نبرد را ادامه دادند.
در روز جمعه 26 مرداد 58 مصادف با آخرين جمعه ماه مبارك رمضان؛ «روز قدس»، درگيري و محاصره با قطع آب و برق و كمبود مهمات و اسلحه شدت گرفت.
به دليل عدم آمادگي نيروهاي انقلابي طي چند روز تمام شهر به جزء ساختمان ژاندارمري به اشغال نيروهاي ضد انقلاب در آمد و آنان با اشغال شهر به تنها بيمارستان پاوه وارد شدند و مدافعان مجروحي كه در آن بستري بودند را به فجيع ترين وضع به شهادت رساندند و بيمارستان را به آتش كشيدند. بدين ترتيب شهر تا آستانه سقوط كامل پيش رفت و اندك نيروهاي باقي مانده در ژاندارمري در خطر اسارت بودند.
در اين ميان يك فروند بالگرد كه از كرمانشاه مأموريت داشت تا با عبور از فراز منطقه اشغال شده به مدافعان محاصره شده مهمات برساند به هنگام بازگشت در حاليكه چند مجروح را نيز حمل مي كرد بر اثر اصابت به كوه منهدم شد و همه سرنشينان آن به شهادت رسيدند. اين حادثه روحيه قواي خودي را تضعيف كرد و موجب تقويت روحيه ضد انقلاب شد.
با وجود اينكه هزاران نفر از مردم جهت دريافت سلاح و اعزام به پاوه به نخست وزيري مراجعه مي كردند و حتي از گوشه و كنار دنيا، سيل تلگراف و تلفن سرازير شده بود و اهمال و بي توجهي دولت را نسبت به تحركات ضد انقلاب در كردستان زير سوال برده بودند، اما دولت موقت درمقابله با جريان ضد انقلاب كردستان معتقد به برخورد مسلحانه نبود به همين دليل از اعزام نيرو به اين منطقه ممانعت مي كرد و اعتقاد داشت كه اين مسئله با خروج نيروهاي انقلابي كميته و سپاه از كردستان با مذاكره حل مي شود، غافل از اينكه با اين راه حل در واقع كردستان كاملا در اختيار آنان قرار مي گرفت و راديو حزب دموكرات در يك عمليات رواني به نقل از قاسملو دبير كل اين حزب اعلام كرد كه دكتر مصطفي چمران -در گروگان آنهاست.
به گزارش مهر، در تاريخ 27 مرداد 58 با صدور فرمان تاريخي حضرت امام (ره) مبني بر لزوم شكست حصر پاوه مقاومت نيروهاي انقلابي مضاعف شد و مردم كرمانشاه نيز پس از اين پيام با ابزار آلات بعضا غيرجنگي به سوي پاوه حركت كردند، هجوم مردم و نيروهايي كه به سمت پاوه مي آمدند باعث عقب نشيني ضد انقلاب و شكست حصر پاوه شد. متن اين فرمان كه از راديو پخش شد در واقع مهلت 24 ساعته اي بود كه امام به دولت و ارتش جهت شكست حصر پاوه و پاكسازي منطقه از لوث ضد انقلابيون داد. امام خميني(ره) در بخشي از پيام خود فرمود: "...به دولت و ارتش و ژاندارمري اخطار مي كنم اگر با توپها ، تانكها، قواي مجهز تا 24 ساعت ديگر حركت به سوي پاوه نشود من همه را مسئول مي دانم"
بدين ترتيب در 28 مرداد 58 نيروهاي مسلح ارتش وارد پاوه شدند و نقاط حساس نيز به دست نيروهاي سپاه پاسداران افتاد و مهاجمين با تخليه مناطق حساس شهر به ارتفاعات اطراف گريختند و عمليات پاكسازي با تعقيب آنان ادامه پيدا كرد. از مجموع 180 پاسدار اعزامي از تهران و اصفهان بيش از 150 تن از آنان زخمي و يا به شهادت رسيدند.
در اين راه شهيدان والا مقامي چون دكترمصطفي چمران، اصغر وصالي، ابراهيم همت، محمد بروجردي، كاظمي، حسين خرازي، آبشناسان، علي صياد شيرازي و دلير مردان نام آشناي ديگري با تلاش خالصانه خويش سعي وافر در پاكسازي اين خطه تابناك ايران اسلامي نمودند.
نظر شما