به گزارش خبرگزاري مهر، خبرگزاري فرانسه به نقل ازتحليلگران نوشت : ايده فرانسه مبني برمداخله مستقيم ايران در پايان دادن به درگيريها بين اسرائيل و لبنان يك معامله پرمخاطره است ،اما ممكن است به خوبي اجتناب ناپذير بودن آن اثبات شود.
فرانسيس ژرازموسسه تحليل استراتژيك فرانسه دراين باره ادعا كرد : " اين يك ابتكارعمل بسيار خطرناك است و يك منطق معين را دنبال مي كند، اما متضمن تمايل طرف ايراني و حزب الله براي تغييردررفتارشان است" .
وي اظهارداشت : " اين حقيقت كه دوست بلازي ومتكي نتوانستند در پايان مذاكرات خود برسر بيانيه اي مشترك به توافق برسند؛ نشانه اي از ضعف رويكرد فرانسه است ".
اين تحليلگر فرانسوي همچنين خاطر نشان كرد : " ديپلماسي فرانسه در تلاش براي انجام چيزي است كه بسيار حساس و پيچيده است ".
فرانسيس هيسبورگ از بنياد تحقيقات استراتژيك ضمن موافقت با نظريه ژر گفت : " از ظواهر امر بر مي آيد براي ايران بسيار شگفت آور خواهد بود كه نقش ثبات را در لبنان ايفاء كند و اگر اين نقش را انجام دهد مسئله بعدي مشخص است كه ايران در ازاي آن خواهان دريافت چه بهايي درباره برنامه هسته اي خود است ".
خبرگزاري فرانسه دراين تحليل بيان مي دارد كه ايران درروزهاي اخيرموضع خود درقبال بن بست هسته اي با غرب را سختتر كرده است كه نشان مي دهد تجاوز اسرائيل به غزه و لبنان روي اقدام بعدي ايران تاثيرگذارخواهد بود .
ازسوي ديگر، دومينيك مويزي ازموسسه روابط بين الملل فرانسه نيزدرباره تلاشهاي فرانسه براي وارد كردن ايران به حل ديپلماتيك درگيري خاورميانه ادعا مي كند :" ايده اصلي فرانسه حتي اگرعلنا رد شود، به ايران مي گويد : خود را نشان بده كه مسئول موضوع حزب الله هستي و ما هم درك بيشتري درباره موضوع هسته ايت خواهيم داشت ".
اين كارشناس فرانسوي مسائل سياسي، خطرات اين رويكرد فرانسه رااين چنين برمي شمارد:"اين رويكرد يك پيروزي سياسي براي ايران محسوب خواهد شد و به پيروزي نمادين حزب الله كه تاكنون درجنگ با نباختن، پيروز شده است ، اضافه خواهد شد."
خبرگزاري فرانسه در ادامه تحليل خود خاطرنشان مي كند : همين كارشناسان معتقدند كه اجتناب از نقش ايران در مذاكرات براي پايان درگيريها درخاورميانه سرانجام مي تواند ناممكن باشد .
مويزي دراين باره مي گويد:"نكته اساسي اين است كه هيچ كس خواهان شركت در نيروهاي چند مليتي براي خلع سلاح حزب الله نيست و اين احساس وجود دارد كه اگر ايران بتواند اين كار را انجام دهد. اين امر اين امكان را به ما مي دهد كه از اين وضعيت دشوار نجات پيدا كنيم."
هيسبورك نيز بر اين عقيده است : " تشويق ايران براي وارد شدن به تلاشهاي ديپلماتيك ضرورتا يك سياست بد نيست . تهران روي هم رفته در قلب چيزي است كه هم اكنون در جريان است."
ژردرباره هدف فرانسه از وارد كردن ايران به حل مسئله خاورميانه را اين چنين بين مي كند:"هدف فرانسه براي صحبت با قدرت برتريعني ايران، اين اميدواري را ايجادمي كند كه قدرت ضعيف ترسوريه به اين درك برسد كه با خطر انزوا روبرو است. هدف شكستن اتحاد سوريه و ايران است."
نظر شما