به گزارش خبرگزاري "مهر"، روزنامه فايننشال تايمز در تحليلي مدعي شد: وقتي كه تلاش مي شود بدرفتاري كشورهاي رند و دغل تحت كنترل قرار گيرد و مهار شود، كشورهايي كه به گسترش سلاحهاي هسته اي مي پردازند و يا حامي تروريسم و تجاوزات داخلي هستند، آمريكا به سوي تحريم هاي اقتصادي گرايش پيدا مي كند.
نويسندگان اين تحليل مي نويسند: ما از سال 1950 ميلادي تحريم اقتصادي كاملي را بر كره شمالي قرار داده ايم. ما از سال 1962 چنين تحريمي را عليه كوبا داشته ايم. ما در ابتدا تحريم هاي اقتصادي را عليه ايران در طول انقلاب سال 1979 صادر كرديم و در حال حاضر تلاش مي كنيم تا تحريم هاي بين المللي با هدف تعليق برنامه غني سازي آن عليه اين كشور صورت گيرد.
در تحليل فايننشال تايمز ادعا شده است : سياست تحريم هاي آمريكا تا حد زيادي استوار و مطمئنا پسنديده است. ما با به كارگيري اين محدوديت ها، به خطرناك ترين و متجاوزترين كشورها برچسب "منفور" مي زنيم.
نويسندگان بر اين باورند: به همان دليلي كه بمباران هوايي اغلب با شكست مواجه مي شود، تحريمها به عنوان يك ابزار ديپلماتيك به شكست خواهد انجاميد. مردمي كه در كشورهاي منزوي ازجمله كره شمالي، برمه و كوبا زندگي مي كنند از انزواي توسعه يافته جهاني رنج مي برند. آنها نمي دانند كه در داخل و يا خارج از مرزهاي آنها چه اتفاقي مي افتد. با افزايش اين انزوا، تحريم ها اين مسئله را براي ديكتاتورها راحت تر مي كند تا دشمنان خارجي را براي زيان كشور خود مقصر بدانند.
در ادامه اين تحليل آمده است: به نظر مي رسد كه ستمگران مي دانند كه چطور بر قانون نتايج ناخواسته سرمايه گذاري كنند. در بسياري از موارد، همچون برنامه نفت در برابر غذا در عراق، تحريم ها فرصت هايي را فراهم مي آورد كه مي تواند به يك ستمگر باهوش كمك كند تا موقعيت خود را مستحكم كند.
نويسندگان ادامه مي دهند : مشاركت سازنده كه اغلب شبيه پوششي براي منافع تجاري است، سازنده تر است. تجارت به رشد اقتصادي و ارتباط انساني كه انتظارات را افزايش مي دهد، تسريع مي بخشد و در مقابل نارضايتي و مخالفت سياسي را توسعه مي دهد. تجارت، گردشگري، تبادل فرهنگي و مشاركت در موسسات بين المللي همگي براي كم رنگ كردن مشروعيت رژيمهاي متجاوز به كار مي روند. اگرچه هر كدام يك مورد جداگانه است، اما اين نيروها تا حد زيادي براي كاهش ديكتاتوري و افزايش دموكراسي در فيليپين، كره جنوبي، آرژانتين، شيلي و اروپاي شرقي در دهه 1980 به كار گرفته شد. يك چنين فرآيندي در چين نيز در دست اقدام است.
فايننشال تايمز در ادامه به عنوان نمونه به ايران اشاره و بدون اشاره به همبستگي و اتحاد ميان مردم ايران ادعا مي كند: در ايران افراد جوان زيادي وجود دارند كه با آمريكا همراه هستند، اما دليل كمي وجود دارد كه اعمال تحريم هاي بيشتر به نزديك شدن روزي كمك مي كند كه به ايجاد اصلاحات در اين كشور منجر شود.
در پايان تحليل فايننشال تايمز آمده است: تحريمها يك جايگزين مناسب براي اقدام نظامي هستند. گمان مي رود كه ديكتاتورها به مشوق ها و تهديد و تنبيه واكنش نشان دهند. بنابراين وقتي كه آنها به آن پاسخ ندهند، ما خواستار همان دارو، اما به ميزان بيشتر خواهيم شد.
به گزارش مهر، ادعاهاي فايننشال تايمز در حالي است كه آمريكا خود بزرگترين محور تروريسم و گسترش سلاحهاي هسته اي در جهان است و بدون توجه به تجاوزات رژيم هايي از جمله اسرائيل، كشورهايي را متجاوز تلقي مي كند كه بيشترين هدف آنها مبارزه با تروريسم و گسترش سلاحهاي هسته اي است. كشورهايي همچون ايران، كره شمالي و كوبا از ديرباز خار چشم آمريكا بوده اند و واشنگتن تلاش كرده است با برچسب زدن به آنها اقدامات تجاوزكارانه خود را توجيه كند.
نظر شما