به گزارش خبرگزاري مهر،موسسه صلح كارنگي درتحليلي نوشت: از اوايل دهه 1980 ،دولتهاي آمريكايي داراي دو ديدگاه بسيارمتفاوت در روابط آمريكا و اسرائيل بوده اند . اولين ديدگاه كه به دولتهاي "ترومن" و"آيزن هاور" بر مي گردد، آمريكا را به عنوان يك " واسطه امين" بين اسرائيليها و مخالفان عرب آنها تلقي مي كند . دومين ديدگاه كه به سالهاي دولت"ريگان" برمي گردد،اسرائيل را يك"همپيمان استراتژيك" براي آمريكا مي داند .
" جان جوديس" (Jhon Judis ) نويسنده اين تحليل خاطرنشان مي كند : روساي جمهور و مشاوران سياسي آنها اغلب بين اين دو ديگاه نوسان داشته اند، اما ديدگاه دولت بوش درجهت ديدگاه دوم بوده كه نتايج ويران كننده اي براي آمريكا و اسرائيل داشته است.
به عقيده نويسنده،نقش آمريكا به عنوان يك واسطه امين اخيرا توسط دولتهاي جرج بوش و بيل كلينتون مطرح شده است.
در تحليل كارنگي آمده است: تعهد آمريكا به عنوان يك واسطه امين در اصل بر مبناي چندين مورد از جمله؛ تعهد اخلاقي به يهوديان فلسطيني، فشار داخلي از سوي يك لابي قدرتمند يهود، و نگراني درباره ثبات سياسي در خاورميانه غني از نفت (!) بوده است. فاصله گرفتن بوش از واسطه امين كمي پس از به قدرت رسيدن وي نمايان شد. بوش از مخالفت " آريل شارون " نخست وزير رژيم صهيونيستي با هر گونه تعامل با " ياسر عرفات" حمايت و ابراز اميدواري كرد كه انتخابات بتواند به برچيده شدن رهبر تشكيلات خودگردان از صحنه قدرت منجر شود.
به گزارش مهر،نويسنده تصريح مي كند: وقتي كه حماس در انتخابات سال جاري پيروز شد، بوش همراه با اسرائيل از استراتژي تضعيف اين دولت از طريق تحريمها و توقف درآمدهاي مالياتي حمايت كرد. پس از ربوده شدن يك نظامي اسرائيلي،درگيري ميان اسرائيل و حماس شدت گرفت. بوش همچنين ازتجاوز اسرائيل درغزه و زنداني كردن مقامهاي دولت حماس به طور كامل حمايت كرد. با آغاز درگيري ميان حزب الله و لبنان ، بوش و كاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريكا برقراري يك آتش بس را رد كردند.
در بخش ديگري از تحليل كارنگي آمده است : سوالي كه مطرح مي شود و حائز اهميت است نقشي است كه آمريكا بايد براي حل اين بحران ايفا كند.آيا استراتژي دولت بوش در برابر رژيم اسرائيل كارآمد بوده است؟ احتمال آن بسيار كم است. در ديدگاه دولت بوش، تغيير خاورميانه بايد از طريق آتش خشونت انجام گيرد. اين استراتژي درعراق كارساز نبوده و احتمالا در درگيري اسرائيل و لبنان نيز كارساز نخواهد بود. به احتمال زياد، اقدامهاي آمريكا و اسرائيل تنها خصومت كنوني نسبت به آمريكا و اسرائيل را در خاورميانه شدت مي بخشد و بعد از يك دوره بازسازي و احيا، قدرت حزب الله و حاميان آن را افزايش مي دهد.
جوديس مي افزايد : البته بسياري از مقامهاي اسرائيلي ترجيح مي دهند كه دولت آمريكا به اسرائيل به عنوان يك همپيمان استراتژيك بنگرد كه اولويت آن وساطت در امر برقراري صلح بين اسرائيل و دشمنان آن باشد. اما هر بار هم كه آمريكا تلاش كرده تا چنين سياستي را در پيش بگيرد، هر دو از كنار اين مسئله عبور كرده اند.
به گزارش مهر، كارنگي مي نويسد : در ارزيابي اسرائيل به عنوان يك هم پيمان استراتژيك،ريگان چشم اميدي به
"خاورميانه جديد" نداشت. وي بيشتر نگران پيروزي جنگ سرد با اتحاد جماهير شوروي بود. از دولت جرج بوش دو سال و نيم باقي است ، اما تاكنون استراتژي وي نسبت به اسرائيل در جهت تشديد انتفاضه دوم ( كه اين انتفاضه از آخرين سال دولت كلينتون آغاز شد)، تحت الشعاع قرار دادن " فتح" از طريق حماس و هم اكنون يك جنگ در غزه و جنوب لبنان بوده كه نتايج اين جنگ بر وفق مراد اسرائيل و آمريكا نخواهد بود.
نظر شما