به گزارش خبرنگار مهر، دکتر کاوس حسن لی ظهر سه شنبه در جریان دومین نشست سراسری استادان و دانشجویان ادبیات کودک کشور که در دانشگاه شیراز برپاست از آنجا که متن را یکپارچه نمی بینند، عنوان کرد: در سیستم های ادبی ما سنجشی در زمینه زیباشناسی متن وجود ندارد و تنها پرسش هایی در زمینه موضوعات پیرامونی طرح شده است. به این ترتیب ذوق ادبی در کلاس های ما غایب است. درحالیکه تقویت درک زیباشناختی جز با درگیر شدن در متن و یکپارچه دیدن آن پدید نمی آید.
در ادامه این استاد ادبیات دانشگاه شیراز بیان کرد: باید پرسید آیا عوامل زیبایی آفرین مخصوص متن های خلاقی مانند شعر و داستان هستند یا متن ها علمی و پژوهشی هم می توانند از این ارایه ها بهره مند شوند و بعد اینکه آیا درک زیبایی شناسی یک امر سرشتین است یا می توان آن را آموخت و بالاخره اگر گمان کنیم درک زیباشناختی یک امر آموختنی است چگونه می توان آن را آموخت.
وی یادآور شد: بیان اینکه بی گمان یک پژوهش علمی زبانی دیگرگونه دارد و باید با پرهیز از ابهام و پیچیدگی و ایهام های چند پهلو به سمت بیان محسوس برویم، چیزی بیش از آنچه در مقصود است دریافت نشود در حالی که یک متن خلاق ادبی به دنبال ایهام های چند پهلوست و می خواهد سرعت خواندن را بگیرد تا درنگ بیشتری شود؛ در صورت درنگ بر متن امکان کشف مسائل دیگری در متن پدید می آید به همین دلیل انگار نوع نوشته های علمی و پژوهشی با نوشته های ذوقی متفاوت است اما آیا نوشته علمی می تواند زبانی گرم و جاندار داشته باشد؟ همه شما بیش و کم مقاله های علمی را خوانده اید که گریبان شما را گرفته و تا انتها رها نکرده اند و وقتی تمام شده احساس می کنید انگار یک قطعه ادبی خوانده اید. آیا ما می توانیم بگوییم وقتی یک نوشته را می خوانیم آن نوشته آتش انگیزی را ندارد. آیا آتش انگیزی تنها مخصوص منحصر به ادبیات و داستان است.
حسن لی ادامه داد: به گمان من وقتی می توانیم یک متن یا مقاله علمی تحقیقی را بخوانیم و همراه آن نوشته تا آخر به شیرینی و شیوایی پیش برویم معلوم است یک ظرفیت و قابلیتی در این متن است که چنین همراهی ما را مطلبد.
نظر شما