به گزارش خبرنگار مهر، سیدعلی موسوی گرمارودی عصر امروز در مراسم نکوداشت استاد عبدالعظیم پویا در دانشگاه میبد با اشاره به بخشی از خاطرات خود با پویا در زندان دوران ستمشاهی اظهار داشت: از دلگرمی های آن دوران من، هم بند بودن با استاد پویا بود.
وی افزود: پویا دارای اخلاقی بسیار مخملی و تندیس مهربانی است و نجابت نیز از کلمات درخوری است که می توان در صفات استاد پویا به آن اشاره کرد.
گرمارودی در ادامه سخنرانی خود قطعه شعر مهربانی که سالها پیش به استاد خود، دامغانی، تقدیم کرده بود، پیشکش استاد پویا کرد.
عبدالعظیم پویا نیز در این مراسم ضمن قدردانی از مسئولان دانشگاه میبد با بیان اینکه از این همه اظهار لطف احساس شعف و شرمساری می کنم، سخن خود را با شعر «بار محبت از همه باری گرانتر است، آنکس کشد که از همه ناتوان‌تر است» آغاز کرد.
وی با اشاره به اینکه در جمع اساتید دانشگاه، دانشجویان و فرهیختگان علم و ادب احساس خوشبختی می کنم، گفت: یکی از خوشبختی های دیگر من، میبدی بودنم و دیگری داشتن همسر و فرزندانی ایثارگر است.
پویا با اشاره به اقداماتی که برای حفظ و صیانت آثار تاریخی و صنایع دستی میبد انجام گرفته است، بیان کرد: تاریخ و هنر میبد به دست انسان‌هایی زنده است که در گمنامی روزگار سپری کردند و با رفتن به سراغ آنها، بخشی از تاریخ میبد را احیا کرده و از خطر فراموشی رهاندیم.
وی ادامه داد: فرهنگ و هنر و تاریخ میبد باید برای آیندگان به یادگار بماند و نباید اجازه دهیم به بهانه توسعه، تاریخ و تمدن یکی از کهن ترین شهرهای دنیا از بین برود.
به گزارش مهر، در این مراسم با اهدای لوح یادبود و هدایایی از مقام علمی و فرهنگی استاد عبدالعظیم پویا تجلیل و از کتاب های «سیمای باستانی میبد» و «پویای فرهنگ» نیز با حضور رئیس دانشگاه میبد، استاد دادبه و جمعی از دانشگاهیان و اندیشمندان رونمایی شد.
نظر شما