دكتر جان بايل رئيس دپارتمان علوم رياضي دانشگاه وسترن تريرينيتي غربي ايالات متحده در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با تعارض ميان دو عرصه علم و دين گفت: مطالعات علمي سعي در توضيح جهان فيزيكي دارند و به منظور تحقق اين امر بايد پيش فرضهاي مشخصي درباره جهان وجود داشته باشد. پيش فرضهاي ارائه شده توسط يك دانشمند بر مبناي جهان بيني وي و فرضهاي فلسفي و الهياتي وي صورت مي گيرد.
وي افزود: بر اين اساس ميان علم و دين تعارض وجود ندارد بلكه ميان علم طبيعت گرايانه و علم خداگرايانه تعارض وجود دارد، بدان معنا كه اين تعارض ميان توضيح صبيعت گرايانه جهان و توضيح خداگرايانه از جهان به چشم مي خورد.
نويسنده كتاب "چالش الهي: درباره ماده، ذهن، رياضي و معنا" در رابطه با ضرورت گفتگوي علم و دين در جهان معاصر اظهار داشت: گفتگو ميان علم و دين صورت نمي گيرد بلكه ميان شيوه هاي مختلف پرداختن به علم در توضيح حقايق صورت مي گيرد. ما به گفتگو ميان جهان بيني هاي مختلف چون جهان بيني طبيعتگرا و خدا گرا، اسلام و مسيحيت نيازمنديم تا اهميت پيش فرضها را نشان داده و مفاهيم فلسفي و الهياتي آن را در نظر بگيريم.
نويسنده كتاب "خداوند و نظام عالم: ديدگاه مسيحي از زمان، فضا و جهان" تصريح كرد: توضيحات خداگرايانه جهان اين امر را در نظر مي گيرد كه خداوند حقيقت را به واسطه وحي الهي به ما ابلاغ كرده است. اين تمايزات به چيستي حقيقت نيز توجه دارند بدان معنا كه عرصه هايي چون زندگي پس از مرگ، خاستگاه انسان، اخلاقيات و غيره مشاهده مي شود.
دكتر جان بايل با اشاره به اينكه زبان علم و دين به نظامهاي مختلف فكري تعلق ندارد، يادآور شد: زبان علم و دين با يكديگر همپوشاني دارند.
بايل كه دكتراي خود را در رشته نجوم از دانشگاه بريتيش كلمبيا دريافت كرده در پاسخ به اين پرسش كه نقش تجارب علم و دين در رابطه ميان علم و دين چيست، گفت: در توضيح واقيت ما به تجارب شخصي ( فيزيكي و معنوي ) به علاوه وحي الهي نياز داريم. تجربه، وحي منطقي و الهي همگي نقشي اساسي در توسعه جهان بيني فرد ايجاد مي كنند.
نظر شما