به گزارش خبرگزاری مهر، ۷ خرداد، یک سالن شخصی و خصوصی واقع در خیابان کتبس تور فیلم مستندی با عنوان «چشماندازی از ایران» اثر دو کارگردان امریکایی آقایان پال کینگ و جون جان به نمایش درآورد.
این دو کارگردان در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۵ از ایران بازدید داشته و شاهد مراسم و مناسک دهه اول محرم بودهاند. ساختار فیلم آنها عبارت از صحنههای فیلمبرداری شدهای بود که این افراد دیدگاههای خود را درباره محتوای تصاویر به عنوان زیرنویس قرار دادهاند.
در ابتدا نمایش این اثر مستند، پال کینگ، یکی از کارگردانان فیلم در مورد معرفی اثرشان گفت: ما تمام سعی خود را کردیم که از مسائل ژئوپلتیک دور بمانیم. فیلم با تصاویری از اجتماع مردم در شهرهای شیراز، کاشان، یزد و روستای خاکک آن استان آغاز و آمارهایی از کمیت شیعیان را در ایران ارایه میدهد.
وی ادامه داد: این آمار می کوشد این قضاوت را منتقل کند که آیا ایران قویترین کشور شیعه نشین در منطقه بوده و تعداد شیعیان آن نسبت به سنیها در دین اسلام تنها ۱۵ درصد است.
این فیلمساز آمریکایی تصریح کرد: ایران پایدارترین کشور منطقه است و بسیاری از مردم باور دارند که این کشور بزرگترین حفاظتکننده از اصول مذهب تشیع به شمار میآید.
وی ارائه تاریخچه کوتاهی از تمایزات پیروان شیعه و سنی در صدر اسلام ورود فیلم به موضوع اریه کرد و افزود: به علت عدم تمایز سیاست و دیانت در نگاه شیعی، در نگاه این دسته از مسلمانان حضرت علی(ع) خلیفه [امام] مسلمین بوده ولی از دیدگاه اهل تسنن تنها رهبری مذهبی به شمار میآید.
پالکینگ سپس در سخنان کوتاهی به داستان قیام امام حسین(ع) پرداخت و گفت: آن حضرت تصمیم گرفتند به کوفه بروند تا از مردمی که از ایشان خواسته بودند که برای بهدست گرفتن حکومت در آن منطقه به آنجا مهاجرت کنند، بیعت بگیرند. شهادت امام حسین(ع) و یارانش یکی از مسائلی بنیادین در جدایی بین شیعه و سنی میباشد.
ارایه تصاویری از دهه اول عاشورا و رویداد شهادت حضرت علیاصغر علیهالسلام و نمایش ارزشهایی مانند همدلی و همیاری در برپایی عزاداری نیز از جمله مسائلی هستند که از دید کارگردانان در این اثر مستند پیگیری میشود.
در نگاه کارگردان فیلم مسئله عزاداریهای دهه محرم در غرب به صورت یک کارناوال معرفی شده که در واقع این واقعیت قضیه نیست. کارگردان همچنین به این نکته توجه داشت که رنگ سبز نماد سپاه امام حسین(ع)، رنگ سفید نماد شهدا و رنگ قرمز نشانه یزیدیان ویژگیهایی هستند که با همان دیدگاهی که غربیها در تنظیم رنگ کارناوالهای خود استفاده میکنند، فاصله زیادی دارد.
این رنگها کاملاً سمبلهای عقیدتی و مذهبی هستند. نکتهای که توسط کارگردان بسیار حائز اهمیت بوده حضور مردان مسن تا نوجوانها در ترکیب دسته های عزاداری و رعایت نظم و ترتیب این تمایز میان گروههای سنی است.
این رده بندی سنی مراعات شده از دیدگاه کارگردانان نشان از تلاش این مراسم برای حفظ احترام به بزرگان و پیشگامان در این حرکت نمادین میباشد. در ورود به صحنه های شهر کاشان تصاویری پخش میشود که نوحه سرایان کنار هم ایستاده اند و هرکدام قسمتی از نوحه را قرائت میکنند شخصی که قرار است نوحه بخواند پارچه ترمه قرمزی در دست می گیرد که از دیدگاه کارگردان حرکت بسیار جالب و نشان دهنده هنر محلی آنجا بود که باز هم در دل این مراسم گنجانده شده بود تا گوشه دیگری از فرهنگ عمومی مردم مناطق را به نمایش گذاشته شود.
در طول فیلم تنها جایی که از نقش زنان نام برده شده بود؛ بخشی بود که طی نوشتارها ذکر میشود: زنان در کنار خیابان میایستند و زمانی که دستهها رد میشوند زنان هم با سینه زنی و عزاداری و حتی با گریه دسته ها را همراهی می کنند.
به نظر کارگردان سنت عزادارای عاشورایی صرفنظر از وجه مذهبی آن در نگرش یک غربی خود یک نوع هنر است که هنرمند و بیننده را به یک اندازه دخیل میکند. پخش صحنههای از شب عاشورا در داخل مسجد که مردان نیمه عریان شروع به سینه زنی می کنند. در نگاه کارگردان جایی است که مراسم به اوج رسیده و حالت خلسه به علت تکرار نتهای موسیقیایی نوحه و فضای تاریک و صداهای یکنواختی که از اطراف به گوش می رسد به این عزاداران دست میدهد. کارگردانان در انتهای فیلم، به معرفی حضرت زینب می پردازند: حضرت زینب(س) یکی از بازماندگان حادثه عاشورا بوده که پایه گذار چگونگی این مراسم شدهاند و افرادی که در محل عزاداری شیراز، کاشان و یزد حضور داشتند این مسائل را در گفتگو به پال کینگ کارگردان فیلم منتقل نمودهاند.
نظر شما