به گزارش خبرنگار مهر، محمد صادق دهنادی دانشجوی دکترای مدیریت رسانه دانشگاه تهران در یادداشتی رفت و آمدهای اخیر مدیران سازمان صدا و سیما را مورد توجه قرار داده و نظر خود را در این باره بیان کرده است که در متن زیر می خوانید:
«بازگشت میرباقری به معاونت سیمای رسانه ملی، بازگشت پورمحمدی به شبکه خودش، بازگشت برازش (پدر سریال های جن و پری) به شبکه یک؛ این ها تیترهایی بودند که در چند روز اخیر یک به یک امیدهای ایجاد شده برای تحول جدی در رسانه ملی را کمرنگ می کند.
به عبارتی در حالی که تحولات رسانه ای در دنیای حاضر چه از نظر فن آوری و چه از نظر فلسفه و نگاه ناظر بر مدیریت رسانه به طور لحظه ای در حال تغییر و تحول است، بازگشت رسانه ملی در بهترین حالت به حدود ده سال قبل جای تامل و تاسف بسیاری دارد. گویی بنا به شوخی و کنایه یکی از دوستان، وضعیت رسانه ملی در حال بازگشت به تنظیمات اولیه کارخانه است.
گرچه می توان توجیهات و نگره های مدیران قدیمی سیما را برای نشکستن حلقه مدیریت های عالی و میانی آن درک کرد اما با این همه نباید وضعیت کنونی رسانه ملی و دغدغه های مورد توجه واقع نشده رهبری معظم انقلاب را که اتفاقا حاصل مدیریت همین فضلا و بزرگواران است، نادیده گرفت.
مدیران صدا و سیما هم اینک عملا به دنبال سامان دادن به وضعیت آشفته افکار نیروهای سازمان هستند که در سه ساله اخیر به دلیل برخی اصلاحات و تعدیل ها دچار آشفتگی شده اند.
استعفای اجباری و بی سابقه محمد سرافراز، گویی تاوان بی توجهی به چنین فضا و جو سازمانی و به قول برخی از اعاظم صدا و سیما حاصل عجله در انجام اصلاحات ساختاری و جدید در منابع انسانی بدون در نظر گرفتن الزامات و مسائل پیرامونی خاص آن بوده است و تیم جدید صدا وسیما که از قدیم مهارت خود را در ایجاد ارتباطات بین سازمانی و درون سازمانی نشان داده، ظاهرا اولویت خود را از همان نقطه ضعف دوران دکتر سرافراز می بیند.
با این حال مشکل نگران کننده این است که وظیفه آقای علی عسگری، اداره سازمان فربه در حال افول رسانه ملی نیست. یا یه تعبیر دیگر مشکلات صدا و سیما فقط مربوط به نارضایتی نیروهای آن از برخوردهای مدیریتی و محبوبیت فلان مدیر و فلان معاون نشات نگرفته است.
بنابر این به نظر می رسد پاس‌کاری کسل کننده مناصب مدیریتی به گذشتگان و ایجاد نوستالژی های مدیریتی گرچه می تواند در کنترل جو سازمانی ناراضی به وجود آمده تا حدی موقتی مناسب باشد اما برای رفع مشکلات کنونی سازمان مطلقا کارساز نیست.
افراد نصب شده در این چند روز، بعضا افراد متعهد و متدین و خوش سابقه ای هستند اما موضوع این است که بازگشت به این سیستم در این روزها و این وضعیت صدا و سیما مثل بازگشت به سیستم عامل windows ۹۸ رایانه به بهانه مشکلات سیستم عامل های جدید است.
به نظر می رسد دکتر علی عسگری به جای اتخاذ این نوع سیاست ها که در بهترین حالت با بازگشت به گذشته، فضای ملتهب داخلی رسانه ملی را تثبیت می کند باید با روش های معقولانه به فکر پیگیری کارهای درست محمد سرافراز مانند کوچک کردن بدنه سنگین و کم خروجی رسانه و همچنین اتخاذ رویکردهای جدید برای حاکمیت زبان دانش در مدیریت رسانه، از بین بردن سطح پایین تحصیلات و تخصص در بدنه پر حجم و باز کردن فضا و فرصت برای جوانانی که فارغ از کارگردان های همیشگی و تکراری کنونی می توانند ادبیات جدیدی از برنامه سازی را در عرصه بین الملل فراهم کنند و چون جشنواره فجر هر ساله که جوان ها کولاک می کنند، باشد تا صدا و سیما را نیز از حلقه بسته تهیه کننده های خانوادگی و برنامه های سالانه برهاند.
و ای کاش و صَد ای کاش که اولین انتصاب های رئیس جدید رسانه ملی به جای این افراد، انتصاب یک شورای فکر و طرح و برنامه تازه نفس برای تنفس مصنوعی به این سازمان نفس گرفته و خسته بود.
نظر شما