نوشتن ، تنها ماموريتي است كه دارم

به  گزارش خبر گزاري مهر به نوشته نشريه آل آفريكا ، در مراسم باشكوهي  كه به همت انجمن ادبي كانادا برگزار شد ، ام جي واسانجي نويسنده كنيايي الاصل جايزه امسال گيلر را از آن خود كرد .  جايزه ادبي گيلر مشهورترين و ارزشمندترين جايزه ادبي كانادا است .
بنابراين گزارش ، واسانجي اين جايزه بيست و پنج هزار دلاري را به خاطر رمان " در ميان جهان ويكرام لال"  از آن خود كرد . اين نويسنده كهنه كار ، نخستين جايزه گيلر  را در سال 1994 به خاطر رمان "  كتاب اسرار"  در يافت كرد .واسانجي  نويسنده كنيايي الاصلي  كه در تانزانيا بزرگ شده است   ، با بيان شگفتي خود را ازدريافت  اين جايزه ادبي در گفتگو با رويتر گفت  : من پس از دريافت اين خبر مدهوش و هيجان زده شدم . در يافت نخستين جايزه گيلر كمي سخت تر بود و دومين جايزه در واقع  شبيه اعطاي نوعي عيدي بود براي من .  واقعا نمي توانستم آنرا باور كنم . ممكن است كه فردا صبح از خواب بيدار شوم و ببينم كه چنين چيزي در كار نبوده است ومن اصلا چنين جايزه اي را در يافت نكرده ام . اين اصلا برايم اهميت ندارد ...نوشتن براي  نوشتن  است كه ارزش دارد نه براي جايزه گرفتن .
وي در گفتگو با مجله اينديا كارنت نيز با اشاره به روش نويسندگي خود مي گويد :  من در جهاني بزرگ شدم كه در آن به كار سخت ارزش داده مي شود  و اين درواقع نوعي نخبه گرايي است . اگر واقعا سخت  كار كنيد موفق مي شويد و به شما احترام مي گذارند .
او در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه چرا فيزيك را رها كرده و به سوي ادبيات آمده است ، گفت : من دانشگاه را دوست دارم . اما در عين حال داستانهاي زيادي را هم براي گفتن آماده كرده ام. 
واسانجي  در باره پشتوانه فرهنگي خود مي گويد : ما پس زمينه اجتماعي   قوي و غني اي داريم . مردمان بسياري ما را محاصره كرده اند كه هريك مي توانند موضوع نوشتن باشند  : خانواده هاي بزرگ ، اجتماعات كوچك . در اين ها شخصيت هاي بسياري نهفته اند كه مي توانيم به آنها نظر بيافكنيم .
اما چه داستانهايي ؟ تصاويرواسانجي سرشار و رنگ به رنگ اند و در آن شخصيت هاي فراموش ناشدني موج مي زند .
وي با اشاره  به درونمايه آثارش آنها را ناشي از تجربيات گوناگونش مي داند و  مي گويد : تمامي تجربيات من در آفريقاي شرقي مي گذرد . هر نويسنده اي با تجربيات خاص خودش هويت مي يابد . اين تجربه اي كاملا شخصي است اما هنگامي كه با ديگر تجربيات تطبيق شود به يك تجربه جهاني بدل مي شود .  
مويز واسانجي در سال 1950 در كنيا به دنيا آمد و در تانزانيا بزرگ شد . خانواده او بخشي ازجماعت  هندياني بودند  كه به آفريقا مهاجرت كردند . اودر  19  سالگي  دانشگاه نايروبي را براي  تحصيل فيزيك در موسسه فناوري ماساچوست ترك كرد . وي در اين دانشگاه در رشته فيزيك هسته اي تحصيل كرد و در جه دكتراي خود را دراين  رشته از دانشگاه پنسيلوانيا ي آمريكا دريافت داشت . او در سال 1980 به تورنتو رفت و نوشتن نخستين رمان خود را با نام "گوني "-  كه در سال 1989 چاپ شد -  آغاز كرد . سال بعد وي و همسرش نورجهان عزيز، براي  نخستين بار مجله آسياي جنوبي تورونتو را منتشر  كردند . در اين زمان بود كه  او  كارخود را در حوزه  فيزيك رها كرد . وي در گفتگويي با نشريه چلوا كاناگاناياكام در مورد تصميم خود در باره ترك فيزيك مي گويد :اين تنها كاري است  كه شما مي توانيد انجام دهيد . نوشته هاي من به نظرم بسيار مهم ترند . نوشتن تنها  ماموريتي است  كه من در زندگي دارم .
او تاكنون پنج  كتاب چاپ كرده است . "سرزمين جديد " ، "خيايان اورو" ،" كتاب اسرار " ، " گوني"  و " در ميان جهان ويكرام لال"  .  وي در سال 1990 جايزه نويسندگان كامان ولث يا مشترك المنافع را از آن خود كرد . آثار او غالبا دور و بر زندگي مردم هندوستان كه در آفريقا زندگي مي كنند ،  مي گذرد .      
جايزه امسال گيلر كه دهمين سال آن نيز گذشت ،  هفته گذشته  در برابر پانصد نفر از ناشران و نمايندگان رسانه ها ي كانادا اعلام شد .  اين جايزه ،  سالانه به بهترين رمان كانادايي و يا داستان كوتاه به زبان انگليسي اعطا مي شود .
هيات داوران ازاين رمان به عنوان رماني قدرتمند ياد كرد كه به خوبي وضعيت  يك خانواده هندي  مهاجر كنيا را به تصوير مي كشد  . واسانجي امسال حتي مارگارت آتوود را هم پشت سر نهاد كسي كه رمان معروفش با نام" غزال و غراب " در فهرست نهايي اين جايزه جاي گرفته بود . آتوود نيز در سال 1996 ميلادي اين  جايزه را بخاطر  رمان "آلياس گريس"  در يافت كرد . جان بم روز ، جان گولد و آن ماري مك دونالد از ديگر برندگان اين جايزه ادبي در چند سال گذشته اند .