به گزارش خبرگزاري مهر، شوراي روابط خارجي آمريكا در تحليلي كه در سايت خود منتشر كرده است، نوشت: پخش تصاوير مربوط به كشته شدن و گريه مردم لبنان كه ازسوي اسرائيل هدف قرار گرفته بودند، با واكنش مثبت مقامهاي كشورهاي عربي مواجه نشد. رهبران عرب با واشنگتن همراه شدند و اين حمايت آنها از اين تجاوز در سراسر جهان عرب، خشم مردم را در همه جهان برانگيخت.
" شرين باهانا" نويسنده اين تحليل به اظهارات "جاناتان استيل" نويسنده گاردين اشاره مي كند كه نوشت :" حتي اگر اسرائيل حسن نصرالله رهبرحزب الله را بكشد ويا وي را دستگيركند و راكتهاي حزب الله را ازبين ببرد، حزب الله اين جنگ را برده و پيروزي آن ممكن است آسيب كمتري به اسرائيل نسبت به كشورهاي عربي برساند."
درادامه اين تحليل آمده است : درواكنش كشورهاي منطقه مي توان آنها را به دو گروه تقسيم كرد؛ اولين گروه شامل سوريه وايران بودند كه از طرفداران حزب الله به شمار مي روند و دومين گروه شامل مصر، اردن و عربستان سعودي - سه هم پيمان آمريكا - بودند. كشورهاي گروه دوم طي بيانيه هايي حزب الله را محكوم كردند. رهبران اين كشورهاي عربي در نهايت در مواجهه با خشم مردم خود، اسرائيل را محكوم اما از حمايت حزب الله خودداري كردند.
به گزارش مهر، نويسنده ادامه مي دهد : 27 روز پس از آغاز اين درگيري، وزراي خارجه اتحاديه عرب در بيروت با هم ديدار كردند و اين در حالي بود كه اكثر كشورهاي عربي نيازي به يك نشست فوري نمي ديدند. رهبران عرب حتي از فرستادن يك مقام عالي رتبه براي حضور در نشست سازمان كشورهاي اسلامي در كوالالامپور خودداري كردند.
"طارق البشيري" حقوقدان و تاريخدان مشهور مصري گفت :" اين شكست اعراب زمينه اي را براي اسرائيل فراهم كرد تا به حملات وحشيانه خود عليه لبنانيها و مردم فلسطين ادامه دهد."
باهانا درسخناني خاطرنشان مي كند : اكثر كشورهاي عربي از اعتراف به پيروزي مقاومت حزب الله خودداري كردند . پس از حادثه قانا رئيس جمهورمصر بيش از 10 باربه حمله اسرائيل اشاره كرد، اما از توصيف حزب الله به عنوان يك نيروي مقاومت قانوني خودداري كرد و اين در حالي بود كه مردم عرب در پايتخت هاي عربي به خيابانها ريختند و نصرالله را قهرماني خواندند كه در حفظ مقام اعراب موفق بوده است.
نويسنده با اشاره به افزايش شكاف ميان مردم و رهبران عرب تصريح مي كند : مردم عرب در جستجوي نور اميد هستند، اما هيچ نور اميدي وجود ندارد، چرا كه سياست هاي اتخاذ شده خارجي، كشورهاي عربي مردم را نااميد مي كند.
به گزارش مهر ، در بخش ديگري از اين تحليل آمده است : صحنه داخلي در پايتخت هاي عربي بسيار تيره و تار است؛ هيچ پيشرفتي در سطح دموكراتيك وجود ندارد، اقتصاد راكد است ، بيكاري به بالاترين حد خود رسيده و نقض حقوق بشر و به حاشيه كشاندن جامعه مدني رو به افزايش است.
باهانا علت اين موضعگيري كشورهاي عربي را دو عامل مي داند: نخست مسئله اسلام است. رهبران عرب نگران هستند كه حزب الله پيروز مي تواند آغازي براي پايان رژيم هاي دست نشانده آنها باشد و عامل دوم هم نگراني آنها از افزايش نفوذ ايران در منطقه است.
اين تحليل مي افزايد : اكثر كشورهاي عربي نگران بقاي خود هستند، نه بهبود وضعيت مردم خود. بشيري در اين باره گفت :" سياست خارجي كشورهاي عربي ازسوي غرب ديكته مي شود و براي آنها هيچ گزينه اي جز تسليم وجود ندارد."
"خالد رخلي " كارشناس سعودي در پايان اين تحليل اين سئوال را مطرح مي كند: "كشورهاي عربي چنين ضعفي را چگونه نشان مي دهند؟ آيا آنها آنقدر پير و فرتوت هستند كه نتايج آن را درك نمي كنند؟"
نظر شما