به گزارش خبرگزاری مهر، بخشی از متن بیانیه هیات کشتی استان مازندران در واکنش به اظهارات پیرامون رقابتهای انتخابی وزن ۱۲۵ کیلوگرم کشتی آزاد برای حضور در المپیک ریو به شرح زیر است:
"برای هیات کشتی این استان مسجل شده که از سکوتش تعبیراتی می شود که در شان و منزلت مردم مازندران نیست. با رخصت از اهالی کشتی که رنج این ورزش محبوب را با غایت وجود به جان خریده، در قبال اتفاقات اخیر نقطه نظراتی را داریم، باشد که کشتی هر چه زودتر از حواشی مخرب در آستانه المپیک ۲۰۱۶ ریو در امان ماند.
هنوز صبرمان پابرجاست و همچنان بر این باوریم که قصد و غرضی از پیش تعیین شده در کار نیست تا فضای کشتی را در آستانه المپیک بر هم نزند اما احساس کردیم که سکوت بیش از این شاید فرض بر تایید گمانه های اشتباه باشد که صحت و سلامت آشکار فدراسیون کشتی را با عدم آگاهی و بر اساس نقل قول‌های شخصی زیر سوال می برد.
کشتی مازندران خود در ادوار گذشته از تصمیماتی که در قبالش در آوردگاه‌های المپیک گرفته شده، زخمی است که در حافظه تاریخی همگان ثبت شده می باشد اما کدام زمان سعی شده با بیان جملات احساسی و حمله‌های لفظی و برهم ریختن تمرکز و تدبیر فدراسیون کشتی در پی اعاده حق خود باشد؟
گویا فراموش شده همین کمیل قاسمی سه سال پیش به پهلوان پرویز هادی در قزوین باخت که زمین و زمان اشتباهات داوری را دیدند اما در آستانه مسابقات جهانی دم نزدیم و هیچ نگفتیم. سال پیش هم کمیل قاسمی برابر پهلوان هادی شکست خورد، کسی حرفی یا اقدامی از جانب هیات کشتی مازندران به یاد دارد؟ برای پرویز هادی عزیز دست زدیم و برای پیروزیش دست به دعا برداشتیم.
در یک میدان با شرایط برابر که همگان پیروزی را به پهلوان هادی نسبت می دادند، کمیل شرافتمندانه پیروز و با شایستگی هر چه تمامتر برگزیده شد. کدام فعل و انفعال فنی و یا داوری در حق پهلوان هادی تضییع شده که در پی حقوقش هستید؟
کشتی وامدار هیچ قومی نیست حتی مازندران که با افتخار در دو سال گذشته یک سوم افتخارات کشتی کشورمان را از آن خود کرده و تا بدین روز قریب به ۴۰ مدال بین المللی، آسیایی و جهانی در ۴ ماه نخست سال ۱۳۹۵ کسب کرده و در ۸ سال گذشته با فاصله ای زیاد، یکه تاز هیات های استانی کشور در ارزیابی سالانه بوده است.
امروز وقت از هم گسیختگی نیست، این برهه تنها همان وحدت و یکدلی را می طلبد تا تیم های ملی کشتی با آسودگی خاطر و بدون تنش و تشنج سرگرم آماده سازی خود باشند. خواهش ما ایستادن در یک صف است و فریاد زدن نام ایران و اطمینان بخشیدن با دل و جان به سربازان مان که فرقی نمی کند از کدام مهد هستند، مهم این است بر یک عهد ایستاده اند. چو ایران نباشد؛ تن من مباد."
نظر شما