خبرگزاری مهر - مریم جمشیدی: بهجای آنکه با همان ذهنیت قدیمی به آنان تبریک بگوییم، کمی متفاوت عمل کنیم.
سقفهای شیشهای را برداریم، به دختران اعتماد کنیم و آنان را به تجربههای بزرگ دعوت کنیم و بگذاریم از حلقه بسته تجربههای کوچک، قابلیت رشد نایافته و دوباره تجربههای کوچک رهایی پیدا کنیم. البته سقفهای شیشهای اول باید در ذهن من و شما برداشته شود.
بهجای آنکه دایره ناموس را خواهر، مادر و همسر خود تعریف کنیم، بپذیریم که همه ناموس ما هستند، به همه دختران، مادران و همسران به دیده احترام نگاه کنیم. همچنین لازم است که منظورمان از ناموس را هم درست تعریف کنیم که ناخودآگاه قفس و محدودیت نشویم.
برایشان لطیفه نسازیم، با این جکهای سیاه، اعتمادبهنفسی که کمکم دارد در نهاد دختران این سرزمین پا میگیرد را لگدمال نکنیم.بگذاریم زنان و دختران در طراحی سازمان، شهر و کشور نقش بیشتری داشته باشند، شهرهای ما مردانه و بیروح ساختهشده است.
اگر میگذاشتیم نگاه لطیف آنان مجال بروز مییافت شاید از این زندگی ماشینی امروز همه ما کلافه نمیشدیم. آنان نکاتی را میبینند که ما نسبت به آنها کور هستیم.
در انتها تأکید میکنم که ما مردان لازم نیست کاری بکنیم، این دختران وزنانی که من میشناسم هم توانمندی و هم جسارت این رادارند که جایگاه خود را بازبیابند. تنها کاری که ما باید بکنیم این است که مانع نشویم. ذهنیتمان را عوض کنیم و مرد باشیم.
اگر چنین کنیم، آنگاه میشود به خودمان تبریک بگوییم. روز دختر را به مردانی تبریک میگویم که با اندیشهای باز و همراه با اعتماد موانع فعال شدن نیمی از جامعه ما را برطرف میکنند.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری مازندران
نظر شما