نقش عشاير عراق در تحقق وفاق ملي

600 تن از نمايندگان وسران عشاير جنوب و غرب وفرات ميانه در اين كنفرانس به طرح رهيافت هاي خود براي خروج عراق از بحران امنيتي موجود پرداختند.

اين كنفرانس در حقيقت نخستين گردهمايي رهبران عشاير سني وشيعه در طول 41 ماهي كه از اشغال عراق مي گذرد، به شمار مي آيد.

اساسا بافت سياسي واجتماعي عراق به گونه اي است كه رهبران عشاير نقش مهمي در شكل گيري حوادث اين كشور ايفا مي كنند.

هر عراقي صرف نظر از نوع مذهب، وابسته به يك عشيره است، زيرا عشيره به مثابه يك نظام كوچك در درون نظام مركزي عراق تلقي مي شود و هرشهروند عراقي ناچار است قوانين سنتي ونانوشته عشيره متبوع خود را مراعات كند.

لذا در فرايند شكل گيري حوادث اخير عراق به ويژه نا امني هاي گسترده كه وحدت ملي عراق را به شدت تهديد مي كند، رهبران عشايربه سبب نفوذ مادي ومعنوي خود، نقش مهمي دارند.

عشايرغرب عراق كه اقليت را در اين كشورتشكيل مي دهند بنا بر شرايط منطقه اي و داخلي بيشترين سهم را در روند شكل گيري نظام هاي عراق در اختيار داشتند.

از زمان شكل گيري حكومت پادشاهي عراق در سال 1921وتا سرنگوني رژيم بعث عراق در سال 2003ميلادي پيوسته اكثريت ملت عراق سهم ناچيزي در تركيب سياسي واجرايي اين حكومت ها داشتند.

علت اين امر اين بود كه كشورهاي عرب اطراف عراق وحتي قدرت هاي فرا منطقه اي از شكل گيري حكومتي برخاسته از راي اكثريت مردم عراق بيم داشتند.

اين قدرت ها ترجيح مي دادند تا هر حكومتي بر اساس يك كودتاي نظامي قدرت را درعراق به دست گيرد، زيرا همه پرسي به پيروزي اكثريت منجر مي شد واين امر با اهداف استعماري اين قدرت ها در تضاد بود.

پس از سرنگوني رژيم بعث عراق، رهبران عشاير اقليت احساس كردند كه از سهم سنتي خود در ساختار سياسي عراق محروم شده اند ولذا تلاش كردند تا از طريق تشديد خشونت ها در مسيرشكل گيري يك دولت برخاسته از راي اكثريت، سنگ اندازي كنند.

اين امر به قتل تعداد زيادي از مردم بيگناه عراق وتخريب اماكن مقدس منجر شد كه اغلب قربانيان اين عمليات تروريستي، شيعيان عراق هستند. از طرفي ديگر تفاوت عمده اي كه در بافت عشايري جنوب و فرات ميانه با عشاير غرب عراق وجود دارد تصميم گيري هاي متمركز ومحوري است .

به اين مفهوم كه عشاير جنوب وفرات ميانه در تصميمات كلان سياسي خود مقيد به كسب " مجوز شرعي " از مراجع ديني نجف هستند و به همين دليل اين مراجع با تدابير حكيمانه خود تاكنون ازبروز جنگ داخلي كه هدف اصلي اشغالگران است، جلوگيري كرده اند.

 رهبران عشاير در طول 41 ماهي كه از حوادث خونين عراق مي گذرد، بارها براي حمل سلاح ومقابله با تروريستها از مراجع ديني در خواست مجوز شرعي كرده بودند، اما هر بار با مخالفت اين مراجع روبرو شدند.

اعتقاد رهبران ديني عراق اين است كه مقابله با تروريستها از وظايف دولت عراق است و انتقامجويي هاي قبيله اي منجر به بروز يك جنگ داخلي مي شود كه سرانجام راه را براي دخالت برخي كشورهاي اطراف عراق در امور داخلي اين كشور هموار مي كند.

اين تحليل حكيمانه ودقيق سبب شد تا دشمنان عراق كه از حركت اين كشور به سمت دموكراسي ومردمسالاري بيمناكند در اجراي اهداف خود ناكام شوند.

لذا تشكيل نخستين كنفرانس آشتي ملي عراق و گردهمايي رهبران عشاير مختلف سني وشيعه زير يك سقف،گام ارزنده اي در  جهت  مهار بحران هاي امنيتي اين كشورو حركت به سمت دولت سازي و سازندگي ملي، تلقي مي شود.

 اگر سند وفاق ملي عراق كه اخيرا به امضاء همه شركت كنندگان در كنفرانس آشتي ملي رسيده،به طور جدي مورد توجه قرار گيرد، به طور قطع هيچ بهانه اي براي حضور نيروهاي اشغالگر در عراق باقي نمي ماند، بلكه خروج اين نيروها را از اين كشور تسريع مي بخشد.