پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ۸:۱۶

بررسی روابط هند با کشورهای منطقه در کتاب «خلیج فارس ۲۰۱۴»

بررسی روابط هند با کشورهای منطقه در کتاب «خلیج فارس ۲۰۱۴»

کتاب «خلیج فارس ۲۰۱۴ م؛ روابط هند با منطقه» تداوم حرکت در راستای استحکام روابط دو جانبه را بزرگترین چالش بین هند و ایران، معرفی کرده است.

به گزارش خبرنگار مهر، ویراستار این کتاب ۲۹۷ صفحه‌ای که عنوان اصلی آن «Persian Gulf ۲۰۱۴ – India’s Relations with the Region» است، پی. آر. کوماراسوامی، است؛ وی استاد مطالعات خاورمیانه معاصر در دانشگاه جواهر لعل نهرو دهلی بوده و در حال حاضر مسئولیت کارگزاری موسسه مطالعات خاور میانه دهلی را به عهده دارد.

ناشر کتاب «خلیج فارس ۲۰۱۴م – روابط هند با منطقه» انتشارات سیج دهلی نو هندوستان، است. این کتاب در واقع مجموعه مقالاتی در ارتباط با روابط رو به افزایش هند با کشورهای مناطق خلیج فارس و حاوی بر رویدادهای تعاملات دوجانبه هند و ۹ کشور خلیج فارس مانند ایران، عراق، بحرین، کویت، عمان، قطر، امارات، عربستان سعودی و یمن و همچنین شورای همکاری کشورهای خلیج تا سال ۲۰۱۲م، است.

ویراستار این اثر در مقدمه‌اش می‌نویسد: «ایران و ترکیه به عنوان کشورهای غیرعربی‌زبان می‌توانند نقش محوری و اساسی در زمینه‌های مختلف چون سیاسی، اقتصادی، مذهبی و حتی استراتژیک ایفاء کنند. هندوستان باید از چالش‌های کشورهای منطقه آگاه و نقشی در حل آن داشته باشد تا در راستای حفظ منافع ملی خود بستری برای بهره‌برداری از آن فراهم سازد».

وی در ادامه این مطلب در خصوص روابط هند و ایران چنین نوشته است: «روابط تمدنی و فرهنگی، همیشه سرلوحه سایر مباحث تعاملات و روابط بین  هند و ایران بوده است».

طبق مطالب فصل سوم این اثر، «روابط هند و ایران را باید در تاریخ هزاران سال پیش و در قرن‌های قبل از مسیح باید دنبال کرد. زبان سانسکریت یکی از قدیمی‌ترین ابزار ارتباط بین هند و ایران بوده است حال آنکه روابط دیپلماتیک ما (هند) با ایران در سال ۱۹۵۰م آغاز گردید. ایران، پس از انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹م، توسط سیاستمداران سنت گرا، اداره می‌شده اما در سال ۲۰۰۰ میلادی به دلیل به‌دست آوردن زمام حکومت ایران توسط اصلاح طلبان این کشور، تغییرات مثبتی در روابط بین دو ملت دیده شده است. ایران برای هندوستان، ملاک آزمایشی برای به اثبات رساندن همسویی و همگرایی با آمریکا بوده است و عواقب آن هم به شکل مشکلاتی در پرداخت قیمت نفت و غیره به ایران از سوی هندوستان دیده می‌شود لذا می‌توان گفت که این جریان تا حدودی به روابط این دو کشور صدمه‌هایی رسانده است و متاسفانه این روند تاکنون ادامه دارد».

در این کتاب آمده است: هند و ایران در خصوص پیشبرد روابط اجتماعی- فرهنگی بین دو کشور موفق بوده‌اند و روابطشان را در زمینه‌های مختلفی چون آموزش، سنیما، هنر، ادبیات، تا به‌حال مستمر داشته‌اند و در همین راستا، انجمن هنرمندان ایرانی، هفته فرهنگی هند و ایران در تهران را در سال ۲۰۱۲ میلادی برگزار کرد و همچنین در سال ۲۰۱ میلادی تعداد قابل توجهی از فیلم‌های ایرانی در جشنواره های گوناگون مناطق مختلف سراسر هند به نمایش داده شد. تداوم حرکت در راستای استحکام روابط دو جانبه به طور آزادانه و بدون هیچگونه مداخله، بزرگترین چالش بین هند و ایران است.

یادآوری می‌شود، بخش های محتوای کتاب «خلیج فارس ۲۰۱۴م – روابط هند با منطقه» با عناوین اسامی کشورهایی چون بحرین، ایران، عراق، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی، ایالت‌های متحده امارات و یمن فصل بندی شده است.

کد خبر 3759729

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha